academy

Met een klap stond yuuki stil hij draaide zich om rond kijkend waarde shuttle was. De raaf vlogo er al naar toe maar door me hand smaen te knijpen tot eenvuist stopde de raaf bij de shttle en bleef op die hoogte vliegen.' vet!' lachte yuuki langzaam deed hij zijn vingers open en de raaf viel de shuttle weer aan. Deze keer bracht hij de shuttle naar Yuuki's hand. Yuuki pakte het stevig beet. 'Ik weet iets leuks als training. Wat als we de gang benede bij de kerkers in gaan.. Ik en me raaf gooien over en jij focussed op het stil hangen. Elke keer als je hem stil hebtk rijg je een punt! deal!' Yuuki sprong op en neer. Spelend trainen was echt zijn ding.

Jeonghan Yoon
de raaf pakte de shuttel nadat hij even er naast had gevlogen waardoor het gloeien stopte en de shuttel in yuukis hand belande. 'Ik weet iets leuks als training. Wat als we de gang benede bij de kerkers in gaan.. Ik en me raaf gooien over en jij focussed op het stil hangen. Elke keer als je hem stil hebtk rijg je een punt! deal!' yuuki sprong als een blij konijntje op en neer.
'aah, is er geen makkelijker manier om hem terug te krijgen.' zuchtte jeonghan bij het idee dat dat veel werk betekende. misschien was dit wel zijn eingste kans om het terug te kirjgen. als hij het voor elkaar kreeg dat ding naar hem toe te halen had hij hem zo weer terug. jeonghan beed vastberaden op zijn onderlip. 'okee.' antwoorde hij en rende achter de twee aan.

ze ware de trap af gegaan en kwamen nu in een wat minder verlichtte gang. de muren waren van steen de vloer van oud hout. aan de muren zaten vakkels die met magisch vuur werden aan gehouden. 'yuuki, is het wel zo verstandig om hier te spelen? als je verdwaalt kan ik je niet redden, dus niet verdwalen he!' zei hij speels op een zorgzame toon.

Yuuki lachte. 'Nee nee ik ga niet weg we blijven hier! ga kijken hoe veel kracht jij hebt!. blijf staan' met dat liep yuuki door de gang. 'Ik en me raaf gooien over en kome nsteeds dichter bij! wanneer je macht over de shuttle krijgt weten we hoever jouw krachten gaan!' lachte yuuki blij en begon met over gooien.

Ze kwamen steeds dichter bij tot de shuttle in de lucht bleef hangen. Het gloeide deze keer niet het hing gewoon stel. Niet alleen dat de fakkels leken bijna te doven..' Jeonghan het is genoeg je krijg hem terug het spijt me!' piepte Yuuki uit angst hij had het gevoel dat Jeonghan de gene was die het deed.. En als yuuki ergens bang van was waren eht wel geesten. 'jeonghan het is goed!' Yuuki sprong naar de shuttle maar deze bewoog ineens vna hun vandaan. 'Okey niet leuk meer.. ik geef hem terug meen het!' pipte yuuki nu

Jeonghan Yoon
'YES!! het lukt me!!' juigde jeonghan blij. zijn glimlach stond van oor tot oor, als hij dit steets meer onder de knie zou krijgen kon hij het gebruiken in gevechten!! plots begon de vakkels rond om hen hene te vlikkeren totdat ze langsaam uit doofde tot kleine mini vlammentjes. verward keek jeonghan om hem heen. hij had nog altijd zijn hand naar de shuttel uit gestrekt, geconcentreert trok jeonghan zijn hand naar achteren waardoor de shuttel mee zou moeten gaan. maar dat deed hij niet. jeonghan probeerde het nogmaals en weer bewoog de shuttel niet. hij ging zelfs niet eens een milimeter naar beneden wat het normaal wel zou doen. yuuki daar in tegen riep dat ik de shuttel terug kreeg. 'oh echt!!?' riep jeonghan blij de flammen vervormde steets vreemder en het licht nivo steeg en daalde konstand. 'jeonghan het is goed!' riep yuuki, waarvan jeonghan het idee had dat hij lichtelijk bang was, yuuki sprong naar de shuttle maar het leek wel of yuuki mis greep. met grote ogen keek jeonghan toe hoe zijn shuttel naar achteren ging. 'whut?' bracht hij zacht uit. 'Okey niet leuk meer.. ik geef hem terug meen het!' piepte yuuki. 'yuuki, denk niet dat ik dat doe.' gaf jeonghan toe en lied zijn hand zakken naast zijn zij. de shuttel vloog alle kanten op en draaide om yuuki en de raaf heen. jeongahn keek stom verbaast toe. zelfs de raaf zijn snavel stond open van verbazing. 'i-ik doe niks!' riep jeonghan weer. niet dat hij echt bang was zoals yuuki. de shuttle stopte met rondjes draaien en vloog de gang verder in. 'yuuki!! er achter aan!!' riep jeonghan. hij rende langs yuuki en de raaf, gaf de jongen een duwtje in zijn rug dat hij moest mee komen en rende verder achter zijn shuttel. de shuttel was veelste snel en ging steets meer bij hem vandaan. 'neeeeh!! kom terug!' riep hij tegen zijn shuttel terwijl hij zijn hand uit stak. plots schoot de shuttel de hoek om. toen joenghan op diezelfde plek aan kwam was er stom verbaast geen zijgang deze gang was recht... 'maar hoe kon de shuttel dan naar links gaan?' vroeg jeonghan zich af. jeongahn begon het langsaam te begrijpen hij draaide zich om naar yuuki en keek hem boos aan. 'jij gemenerd!! mij zomaar in de maaling nemen! hou maar op met die tovertrukjes van je en geef me shuttel terug yuuki!' riep hij greep hem aan zijn kleding vast bij zijn borstkast en schudde hem lichtjes heen en weer. plots werd het pikken donker alle vakkels waren gedoofd.

Yuuki luisterde naar de stem van jeonghan dat di vertelde dat hij niks deed.. 'haha grappig!' lachte hij sarcasties waarna hij doodsbang bleef staan.. jeonghan wilde er achteraan en gaf yuuki een zat. vol angst rende yuuki mee. Hij vond het echt niks helemaal toen de shuffte verdween en jeonghan hem bij zijn kraag pakte. 'ik doe het nie! er zit gin metaal in jouw shuttle!' piepte Yuuki. Zijn gepiep werd erger toen eht licht ging.' Laten we terug gaan okey please!' smeekte hij zowat.. Donker geesten en dingen doe hij niet kon zine om aan te vallen zaten niet op zijn pretlijstje in tegendeel zelfs. Yuuki greep jeonghans handne beet stevig en duidelijk vol angst

Jeonghan Yoon
'hoezo geen metaal misschien ben je weel een stiekeme tovenaar ofzo?!' vroeg jeonghan en shakete yuuki heen en weer. jeon ghans ogen werden groot toen het licht uit ging. 'Laten we terug gaan okey please!' smeekte yuuki. 'nee ik wil me shuttel terug het gevecht is vanmiddag al.' jeonghan had in het donker yuuki zijn kleding los gelaten. 'hoe wil je heir weg komen zonder dat je wat ziet?' vroeg hij zich af. 'wacht was jij ook niet een element iets dat je verteld had?' jeonghan voelde hoe zijn hand werd vast gepakt. aaah iets grijpt me hand beed!!' gilde hij bijna.

Yuuki gilde hard toen Jeonghan zei dat iets he mbeet pakte niet beseffend dat hij het zelf was die jeoghan beet had. 'WIE!' Yuuki lied hem meteen los ne besefde toen dat hij het was die hem beet hield. 'oh ik was het..' We moeten die kant op dar kwamen we vandaan!' zei hij nogmaals maar jeonghan wilde doorgaan en die shuttel vindne. 'MAar hij is weg! laten we hem morgen zoeken je kan het vast ook zonder shuttle!' Jeonghan was vast beraden.. te vastberaden in Yuukis ogen. 'Het is maar een shuttle!'

Jeonghan Yoon
'het is niet zomaar een shuttle yuuki!' piepte jeonghan. de wind die door de gangen heen waaide gaf jeonghan de kriebels over zijn rug heen. 'eeh, het word hier erg vrisjes. laten we in de bibliotheek kijken of we iets over een geheime muur kunnen vinden van deze kelder!' fluisterde hij tegen yuuki. jeonghan pakte de hand van yuuki weer beed en begelijde hem in de richting waar ze vandaan kwamen. hoe verder ze weg liepen hoe meer het licht van het magische vuur ging branden.

boven bij de trap kon jeonghan alleen maar aan zijnn shuttel denken. hij had beloofd het niet kwijd te raken. zachtjes knabbelde hij aan zijn lip nadenkend wat hij meost doen. 'yuuki, kom naar de bibliptheek! ik moet weten wat er achter die muur zit en hoe we daar komen! mijn shuttel kan niet zomaar weg zijn.' hield jeongahn moedig vol.

opgelucht haalde uuki adem toen ze weer terug liepen naar de ingang. Ze vonden het vrij snel maar Jeonghan had nog niet opgegeven. 'We vindne ehm straks terg als de luchten weer aan gaan weet het zeker!' stribbelde yuuki nog even tegen maar al snel leipen de de bib in. Daar zaten 3 jongens aan tafel. wit haar blond en bruin.. Het zag er apart uit. Yuuki schoot de gangne in met boeken. hij keek zijn gen uit het waren er zo belachtelijk veel!. 'zoek naar platte gronden!' riep hij naar jeonghan meteen kreeg hij een sst van de vrouw die erond liep.

Jeonghan Yoon
'jeonghan had allerlij boeken overhoop gehaald en legde het op een tafel neer. 'plattagrond, waarom zoek jij die niet? dan kan ik die kelder boeken doorspitten en deze de mitoligie van the academy, daarin staan alle verhalen in over deze school. niet dat ze allemaal waar zijn meeste gaat over geesten en spoken en sprookjes enzo hahaha.' lachtte jeonghan en lied een plaatje zien van een geest achtige monster. 'of jij moet deze boeken willen door spitte.' hij griffelde toen hij terug dacht aan hoe yuuki reageerde toen het licht uit ging en flikkerde. 'of ben je daar veelste bang voor? Ba~by.' zong hij plagerig met een grijns op zijn gezicht. even keek hij opzij toen er een blonde jongen in de boekengangpat kwam lopen, zijn ogen waren heel small en zijn wangentjes beetje bollig als die van een hamstertje. 'hey, wat zoek jij eigenlijk, als ik vragen mag?' vroeg hij aangezien hij in de mytologie en geschiedenis gedeelte was.

Yuuki stak zijn duim op. Dat was een goed plan van. Yuuki had een plattegrond gevonden en keek pas weer op toen Jeonghan zowat een foto van een geest onder zin neus duwde. De foto bewoog maar omdat Yuuki het kon zien vond hij het niet eng. 'Ah zwijg !' zei hij en drukte het boek weg. Yuuki ging verder met zoeken terwijl hij door de gangen liep viel hem iets op. Hoe verder hij bepaalde gangen in liep hoe ouderes en stoffiger de boeken werden.. Yuuki liep door ne door zefls de vloer werd stoffig. Hoe verder hij liep hoe meer rillingen hij kreeg. ineens viel er en boek uit de schappen Yuuki pakte deze op blies het stof er af. Meteen vloog er een hele stofwolk door de gang heen. Verwilderd en hoesten keek Yuuki rond zich. Nee hij was nu echt alleen. Yuuki opende het boek. Er kwam een soort van zacht gelach uit. Meteen klapte hij het dicht.. Op de voorkant stonden twee soorten vleugels. Eentje van een duivelde andere van een engel. Yuuki draiad het boek heen en weer keek om zich heen en terug naar het boek. opnieuw opende hij het. Opnieuw een zwaar gegil. Yuuki wist niet waet hij moest doen maar hij vond dat hij het boek mee kon nemen voor verder onderzoek.

Yuuki liep terug door de gangen naar waar de meeste mensen zijn. Hij gristen nog wat andere boeken mee. De boek met de twee vleugels had hij in zijn tas gedaan.


Met zijn gedachte heel ergens anders slofte leo door de gangen zijn vingers gleden langs de kaften vna de boeken. Hij was net letterlijk afgewezen door een meid.. Hier ging Leo niet lang over in zitten. Hij had iets intersanters aan zijn hoofd.. Het badwater dat je krachten versterkt en dat hij Qiun nog steeds kwijd was. Zo ver ingedachte merkte hij niet eens dat er iemand op hem afgelopen was. Pas toen hij op zijn voet stond keek Leo op. Zij ogen groot zijn handen gingen tegen elkaar ana en hij bukte en klein beetje. 'Sorry sorry' mompelde hij verlegen. waarna hij achteruit stapte. 'Sorry.' nogmaals. 'Ik weet niet..' Leo keek de gang in en merkte nu pas waar hij liep. 'boeken?' zij hij verward

Jeonghan Yoon
'hahaha, boeken? daar was ik nog niet op gekomen.' zei jeonghan speels met een brede glimlach alsof het echt een nuttige oplossing was op zijn vraag.
'zeg is dat blonde haar van jezelf?' vroeg jeonghan zich af toen hij iets te lang naar de jongen zijn haar keek. jeonghan stond op en liep naar de jongen toe vervolgens bekeek hij hem eerst van dichtbij waarnaar hij een plukje haar van hem vast pakte. 'oh,' begon hij en nam een gepaste afstand van een meter. 'ik ben jeonghan Yoon, kom uit Valenwood. en jij?' vroeg hij vriendelijk. 'ik was opzoek naar een boek over geesten in de kelder. nouja kelder... de eerste verdieping als je naar beneden gaat. In die gang met magische lantarens.' zei jeonghan rondom uit het niets en legde weer een van de boeken terug die hij gepakt had en door gebladerd had.

Leo dach teven na toen de jongen voor hem begon over zijn haar. 'Ja is van mezelf?' hij begon in zijn ogen te wrijven niet snappend wat er fout aa nwas. Iedereen vroeg het altijd of het echt was.. Jah.. hij verfder zijn haren niet blond. ookal wilde zijn zussen dol draag dat hij een andere kleur er in zou gooien. De nadere jongen kwam dichterbij begon aan zijn haren te plukken Leo keek verward knipperde een paar keer met zijn ogen waarna hij ook iets naar achtere liep. DE jongen voor hem genaam yoon? 'Yoon.' zei Leo zacht heel zacht toen keek hij weer op en luisterde naar het verhaal van yoon over kelders en geesten. Leo snapte het niet echt maar hij wist nu wel wat hij aan het zoeken was.' Beastery!' zei hij ineens zacht. 'Dat zocht ik' zijn handne begon aan zijn veel te grote trui te plukken. Leo bleef kijken wat yoon deed knipperde met zijn ogen.

na even kwam leo weer in beweging en begon de beastery te zoeken. DEze had hij vrij snel gevonden met de harige vacht van het boek. gevolgt door schudden en slange huid als slotje. 'misschein in hier?' zei hij zacht tegen de jongen

Jeonghan Yoon
'cool, best bijzonder dat je blond haar hebt van jezelf. 'yea, sommige noemen me Angel. is een soort van bijnaam van me. ben geboren op vier oktober wat 1004 maakt als getal dat betekend Angel, als je het vertaalt. legde jeonghan uit. 'zeg wat was jouw naam ookalweer?' vroeg hij aangezien hij zich nog niet voor gesteld had. volgens hem zat hij iets te veel met zijn gedachten in de boeken. zachtjes gniffelde jeonghan in zichzelf.

'beastery?' herhaalde hij de jongen. 'ohh! die moet je voorzichtig openen!!' riep jeonghan toen hij zag wat voor boek de jongen vast had. 'wat voor beest zoek je?' vroeg hij en keek de jongen vriendelijk aan. 'ik weet wel wat over beesten maar niet alles, me vader vond me altijd vrij teleurstellend kwa kennis...' jeonghan krapt beschaamt op zijn achterhoofd.

Leo

'een egel achtige hond met weerhaken op zijn rug' mompelde hij terwijl het hij boek nogmaals bekeek.. 'voorzichtig openen?' vroeg hij zacht en legde het boek neer. 'I moest naar iemand; zei hij zacht pakte het boek weer op.