Team 1

Eden Fraser:
belle stond op. 'Zie we kunnen met tommy mee gaan!' met grote ogen keek ze naar haar vader en Eden.. hij zuchtte. 'Als je het niet erg vind lopen we mee tot het eerste dorpje we kunnen wel een map of gids gebruiken' Met dat stond hij op deed zijn kleding goed.' Dus we gaan. ' hij liep weg waarna hij toch bleef staan draaide zich omen liep weer terug 'Sorry ' hij ging weer zitten zodat belle en de rets hun eten kon op eten 'Hij is altijd zo! nooit rustig zitten. Want anders komen die enge manne weer!' fluisterde ze naar Tim. in de tussentijd was z aan het spelen met Tommy's staart

Tim - Tommy(air)
Waneer het meisje tommy zijn naam noemde keek het meteen op. Ze was heerlijk met zijn staart aan het spelen. De jongeman liep plots weg nadat hij zei dat hij met ons mee wilde lopen. Langsaam volgde Tim zijn bewegingen totdat hij stil bleef staan en excuses aan bood. Het meisje boog iets meer naar hem toe waarnaar ze begon te fluisteren. Tim glimlachte op het gefluister van het meisje over haar broer of vader dat ze haar hem had horen noemen. Tim kon het niet helemaal plaatsen, de man was nog zo jong. Nadat ze het eten op hadden spelde hij de bakjes om bij het stromende revier en pakte alles weer in. 'Okey laten we verder gaan naar de volgende stad! Wat denk jij er van tommy?!' Riep hij vrolijk en stak zijn arm naar hem uit. Tommy sprong soepel naar zijn hand en klom via tim zijn arm naar zijn schouder. 'Belle was je naam toch?' Vroeg Tim vriendelijk. 'Je boft maar dat je zo mee mag op reis! Op weg naar het volgende stadje ga je zoveel zien! Ik ken in het bos een plekje waar eens in het jaar allemaal flowers verzamelen. Het ziet er zo magisch uit!' Vertelde Tim entausjast met brede hand gebaren terwijl ze het pat door het bos heen volgde. 'Ze zijn best klein en lijken op bloemen! Wist je dat per lokatie de bloem verschild die flower of zijn voorhoofd heeft?' Vertelde hij tijdens het lopen. 'Io heb ooit eens vanuit mijn vliegtuig zonnebloemen flowers gezien en ze waren wel zo groot!!' Zei hij en liet met zijn handen zien hoe groot ze wel niet waren.


Met zijn drieën liepen ze door het dicht gegroeide bos heen de bomen zagen er dik en hoog uit er groeide mos aan de zijkant van het pat en de paddenstoelen zaten op de schors van de bomen. Als je omhoog keek zag je iets verderop zonnestralen door het bladerdak heen komen op. De achtergrond klonk zacht gezang, alles bij elkaar gaf het een magische belevenis. Tim strekte zijn hand uit voor Belle en de jongen dat ze moesten stoppen met lopen. Hij hield zijn wijsvinger tegen zijn lippen aan en sloop naar de struikjes toe. Gehurkt ging hij zitten en wachten even voordat hij verder liep naar het volgende struikje iets dieper het bos in. Hij wenkte naar Belle dat ze hem moest volgen. Samen slopen ze naar een derde struikje vanaf hier zagen ze een groot bloemen grasveld. Het zachte fluisterende zang klonk helderder en schattig. Voor hen danste de kleine flower dna monsters ik kleien groepjes, rond tussen de zonnestralen die op hun rode bloemen schenen die ze op hun hoofd hadden. In de lucht dwarrelde stuifmeel rond die door het gedans was vrij gekomen. 'Schitterend he Belle.' Fluisterde tik heel zachtjes. Tommy zijn oogjes waren groot en twinkelde van het spektakel voor hen.

Eden Fraser:
belle klapte bij in haar handen ze was er helemaalk laar voor. Wel gign ze naast tim lopen want tim was haar nieuwe vriendje. huppelend bleef ze naast hem lopen. 'Wat an allemaal??' vroeg ze echt heel blij dat haar stemmetje wat trilde. Met veel te groten ogen keek en luisterde belle naar het verhaal over de flowers. 'Ik wilde vroeger altijd eeen flower als als monstertje!' zei ze blij waarna ze naar tommy keek. 'Maar denk dat ik nu ook een air wil' ze knikte en zat nog eventje aan het staartje van tommy waarna ze weer naar Tim keek. Belle hield van verhalen over dieren. eingelijk over alles dus ze kon niet wachten op het volgende verhaaltje dat verteld zou worden.

Eden zelf sjockte er wat achteraan zijn handen in zijn zakke ne nzijn gezicht op zijn dochter gericht.. KLaar voor de aanval of verdedeging als er iets zou gebeuren. Mar in het bos werd hij wat rustiger en ontspande hij wat meer. hij had belle in lange tijd niet zo blij uit haar ogen zien kijken.. Hier door kon hij zelf wat meer ontspannen en de omgeving zien. En hierdoor ook meer wezens opmerken en zelf ook daadwerkelijk genieten want het was echt prachtig.

hij keek weer vooruit in zag ineens hoe Tim tommy en belle gehurkt van struikje naar struikje gingen. hij fronste waarna hij gewon op een afstandje keek.. hij kon met wat moeite zienwaar ze naar keken en meteen kreeg hij een glimlach op zjn gezicht. Zijn ogen gingen naar belle om te zien hoe ze reageerde.

En belle.. ze was in de zevende hemel. Grote ogen. hand voor der mond en ze knikte.. Zonder nog iets te zeggen. Alle woorden waren haar ontnomen. Ze vond het prachtig!! IO ee geven moment kreeg ze zelfs tranen in haar ogen geluk.

Tim - Tommy(air)
Tim
Het stuifmeel draaide rond in een cirkeltje in het gras ontstonden kleine knopjes waar een knop uit groeide. De gesloten knop groeide verder en uit tot een baby dna monstertje. Tim wist dat dit monstertje zowel als in een flower als in een leaf kon veranderen. En misschien wel meer soorten waar hij nog niet van af wist er was zoveel te ontdekken in deze wereld. In het bos klonk er plots gebrul van een wezen. Tim schrok. Net als de flowers. Ze stopte aprupt met dansen en zingen. Uit de struiken kwam een steel gerend die wilt begon te hinniken en trappen. Gevolgt door een panter uit ziende dna monster die Tim niet kende. Deze panter sloeg met zijn klauwen naar de verdwaalde steel. Steel bonkte met zijn harnas tegen de panter aan. De flowers pakte hun baby plantjes op en vluchtte verspreid de struikjes en bomen in totdat alleen steel en de panter monster over bleven. Steel maakt zich groot en gaf weer een kopstoot tegen de panter aan. Er klonk gepiep en de panter ging er vandoor. Stil schudde zich uit en wapperde met zijn rugvin die er gehavend uit zag door het gevecht. Tim wist dat steels komuniseerde door met hun rugvin te wapperen waardoor er trillingen vrij kwamen. Hij had Belle vast gepakt in zijn armen met tommy tussne hun in. De steel stampte wat rond en vertrok een andere richting op. Tim keek naar het leeg uit ziende open gras stukje in het bos en zag iets groens liggen. Hij wachte even maar niemand kwam terug. Tim stond op en pakte belles hand beed. 'Kijk daar zie je dat.' Zei Tim. Hij liep er rustig op af en kon nu zien dat het een kleine baby knopplantje was die pas geboren was vanuit de adembenemende stuifmeel dans. Tim pakte het arme beestje op die helemaal stond te trillen. Hij knielde voor Belle neer en liet het aan haar zien. 'Kijk ik arm beestje, denk dat deze een nieuwe moeder nodig heeft.' Zei hij en gebaarde dat Belle het beestje kon vast pakken het was even groot als twee handen samen naast elkaar.

Eden Fraser:
Eden keek met grote ogen toen het beest ineens langs hem schoot. Bloed drupte om de grond.. Eden fornste diep. hij had nog nooit een steel een ander wezen echt pijn zien doen.. Met bloed en al.. Voorzichtig draaide hij zich om. Wreef over een steentje. Een wat kleine beest kwam te voorschijn en ging dicht bij belle zitten waarna Eden de had om richting het andere beest te gaan.. Hij volgde de paar druppels to ze verdwenen. hier keek hij rond.. 'Ik weet niet of je me kan verstaan.. en of je hier nog bent' begon hi jzacht en deed zijn handen op.' Als je me verstaat.. geef een klein geluidje.. Ik kom in vrede en wil je wond verzorgen' hij keek weer rond paar keer izjn neus ophalend


Belle Fraser:
Belle liep voorzichtig mee met grote ogen kijkend en toen... Ze het kleine babytje in haar handen zou rkijgen schudde ze haar hoofd. ZE draaide zich om waarna ze in haar kleine tasje ging zoeken. ZE haalde er een want uit.. 'Hier stop hem in mijn want! Heb ik zelf gemaakt!' zei ze trots en opede haar wantje.. Het was precies de geode grote voor het kleine bloemknopje. 'Maar wat als ik het pijn doe?' ze keek er naar met grote ogen.. 'Wat als tie niet wil dat ik zijn mama word!..' ze keek in het wantje waar het kleine beestje lag.het maakte kleine belltjes waarna het knopje de belletjes probeerde te pakken met zijn kleine bladachtige klauwtjes.. Belle glimlachte breed. Ze bleef in stilte kijken hoe het kleine knopje uiteindelijk zijn staart pakte en eht puntje in zijn mond stopte.

Tim - Tommy(air)
Hij stopte de kleine knop in het wantje van Belle. 'Hij past er presies in.' Belle vroeg onzeker of ze hem geen pijn deed. 'Ik weet zeker dat jij heel voorzichtig bent. En deze is heel makkelijk te verzorgen. Het heeft alleen water en zonlicht nodig.' Vertelde Tim en hielp Belle met het wezentje. 'Zolang jij hem voorzorg en liefde geeft gaat het je vast zien als zijn vriendje.' Vertelde Tim. Het beestje blaaste schattig bellentjes met zijn mondje en probeerde ze te pakken met zijn bladachtige armpjes. Het zag er echt mega cute uit Tim glimlachte en stond op en keek om zich heen. De jongeman was verdwenen. 'Waar is je broer?' Vroeg Tim licht geschrokken. Tommy kwam bij het kleine wezentje kijken en kwispelde met zijn eekhoorn achtige staart.

panter wezen
Hij was in een boom geklommen en keek op de jongen neer hij had zijn kleuren veranderd. In die van de bladeren en boom. 'Grepppssstrrr' spinde hij zachtjes. Hij bekeek de jongen nogmaals en sprong op een wat lagere tak waardoor er ooge bladeren van de boom vielen.

Belle Fraser:
belle keek op toen er gevraagt werd naar haar broer.. heel bedenkelijk zoals haar vader ook kon keek ze naar Tim toe. 'Broer? 'vroeg ze twijfelens en keek ook rond. Ze zag de Diamegel staan. Het was een egel van rond de 80 centimeter. Zijn stikels waren van een soort diamant achtig materiaal gemaakt. Als de egel uit zeinde beest op een bepaalde manier zijn stekels draaide kwam er muziek uit. hierdoor ko hij Eden waarschuwden als belle in gebaar was. Met zijn diamant oogjes hield de diamegel Belle in de gaten. 'Oh hij is even wat doen. We moeten op deze plek blijven.' ZE wees naar de egel. 'DAat Diam. De Diamand egel!.. Die zorgt dat ik veilig blijf als hij weg is!'


Eden Fraser:
het bos leek stil te worden. zelfs de vogels stopte met fluisten.. Edens oren waren gespits op alles wat rond hem heen gebeurde zo hoorde hij het gehis van het beest boven zich. MEteen keek hij omhoog. 'Hey' zei hij zacht niet echt wetend waar hij zat want door de donker en de lichte stralen kon eden niet goed zien. ' laat me je wond verzorgen daarna kan je weer gaan. Je bloed heftig' Eden lied nog steeds zijn handen zien als bewijs dat hij niks in zijn handen had wat het beest pijn kon doen.

Tim - Tommy(air)
Tim keek naar de best grote egel. 'Ja je broer die man die bij je is. Eigenlijk heeft hij zichzelf nog niet eens voor gesteld.' Hij had niet eerder zoon soort wezen gezien. 'Elke dag zie ik weer nieuwe wezens.' Zei hij en knikte bevestigend op zijn eigen zin. 'Hoe kan deze nou jouw beschermen?' Vroeg hij tommy ging op zijn tenen staan en maakte zich dapper door zijn borst vooruit te doen en op zijn pluizige borstkast te slaan. Tim begon te lachen. 'Ja ook kleine beestjes kunnen iemand beschermen.' Lachte Tim. 'Hopelijk komt hij snel terug.' Tim Keek rond en zag dat tommy in een boom was geklommen hij kwam terug met zijn wangen vol en bol. 'Wat heb je daar?' Vroeg Tim aan tommy. Tommy opende zijn mond en haalde er een nootje uit, nootje voor nootje bleef er uit komen. Totdat zijn mond leeg was. 'Ohh die kun je eten!' Zei Tim. Hij pakte twee steentjes legde een nootje op een steen en sloeg met de andere op het nootje. Helaas brak het niet open. Tommy deed alsof hij moest lachen en knabbelde de harde schil er vanaf en gaf de inhoud aan Belle.

Belle Fraser:
Ze knikte en keek naar de egel. Ze stond op en liep naar de egel waarna ze zachtjes tegen een stekel tikte. 'deze zijn hard!' zei ze wijs waarna ze ging verstaan' En en! hij kan muziek maken en dan weet hij dat ik in gevaar ben en komt hij terug!' ze keek zo trots als een pauw op dit moment.

Tommy kwam en belle keek opnieuw met grote ogen toe. Ze deed nooit zulke dingen met haar vader meestal was het serieus en dat soort dingen. ZE waren vooral aan het weglopen!.dus toen tommy nootjes gaf en die open brak en gaf pakte ze ze aan ne keek met grote ogenvan tommy nar tim.' wauw!' zei ze met haar mond nog stees open. 'Kan ik die eten?'

Panter:
Hij veranderde terug in zijn originele kleuren en siste weer naar de jongeman. Heel voorzichtig sprong hij van de tak op de grond en sloop met een boog rond om eden heen terwijl hij hem onderzoekend bekeek. De panter had grote stevige klauwen en liep een beetje bank van de harde klap die steel hem gegeven had. 'Geerrsst.' Gromde hij. Zijn ronde oren deed hij naar achteren en liet zijn witte tanden zien. Toen eden een beweging maakte haalde de panter uitban schrik uit naar Edens been.


Tim - Tommy(air)
Tommy kon alleen maar antwoorden met een glimlach en een 'yeah!' geluidje. tim knikte, ja tuurlijk kan je die eten. het zijn een soort van makke kastanjes alleen dan lekkerder.' vertelde tim. na wat nootjes gegeten te hebben stonden ze op. 'kom ik vind het wel mooi geweest dat wachten laten we hem gaan zoeken. dadelijk is er wat gebeurt.' zei tim. hij pakte belle's hand beed en liep een stukje terug naar het pat dat ze eerst van plan waren te gaan volgen om naar de volgende stad uit te komen, ondertussen keek tim zoekend om zich heen.

Eden Fraser:
Eden bleef de panter in de gaten houden. 'Waarschijnlijk is de head plaat van steel gescheurt geweest waardoor de klap je scouder heeft opengehaald.. Laat me het verzorgen.' hij schrok wel echt toen de panter uithaalde' DIe verdien ik vast wel' zei hij kijken naar de kleine gaatjes in zijn broek. hi jwas op tijd weg gestapt maar het had geen centimeter dichter bij moeten komen want dan had hij toch een lelijke wond gehad. 'wat ben je eingelijk?' vroeg hij  waarna hij ietsjes naar achtere stapte maar toch niet veel. 'Laat me ej helpen'


Belle Fraser:
Ze smikkelde de nootjes op en probeerde het ook naar het kleine beestje te geven. 'Tim! mag ik hem knotje noemen!' vroeg ze en wees naar het kleine knotje op het klopje. Ze blies haar wangen op toen Tim voorstelde te gaan zoeken. 'MAar..hij zegt altijd dat ik hier moet blijven als diamegel der is.' ze zuchte maar ze vertrouwde tim ook.. dus ze stond op en begon te lopen. DE egel liep langszaam achter hun aan. Het lied de wind door zijn stekels gaan om te vertellen dat ze verplaatste. Maar ze konden Eden nog niet echt vinden.. Belle durfde ook niet echt te roepen.

Panter:
de panter brulde hard liet zijn tanden zien en sprong naar eden toe om hem nog een krap te geven met zijn grote onnatuurlijke klauwen. het leek er wel even op of de klauwen flam vatte.


Tim - Tommy(air)
Tommy spitste zijn ronde oren en keek in de richting waar het geluid vandaan kwam. Tim keek toen hij een gebrul hoorde ook achterom. 'dat klink als dat beest die die steel aan viel.' vertelde tim. 'tuurlijk mag je hem knotje noemen. of zij. eigenlijk weet ik niet of het een hij of een zij is.' tim ondersteunde zijn kin. 'knotje zou zijn naam vast leuk vinden.' glimlachtte hij.

Eden Fraser:
'fak!' eden stapte naar achtere een harde klap was te horen Steel was gekomen en niet alleen steel. Ook vrya, Leaf en nog een paar. Ze hadden zich voor Eden gezet..' Thanks guys..' zei hij toen ze een schild rond Eden maakte.. Vooral steel maakte zich groot


Belle Fraser:
Belle begon te huppelen maar toen de brul kwam kreeg ze groten ogen en keek rond. 'misscehin..' ze drukte het kleine wantje tegen haar borst aan. 'hadden we op de plek moeten blijven.. samen met deamegel'

Panter:
toen er plots vele dingen op het veld kwamen vluchtte de panter er vandoor door zichzelf onzichtbaar te maken en weg te rennen.


Tim - Tommy(air)
'als je alleen maar op een plek blijft kom je nergens. dadelijk is er wat aan de hand en dan word het alleen maar erger omdat je niet bent wezen zoeken.' legde tim iets strenger uit. als tommy niet was wezen zoeken hing ik nogsteets in die boom hahaha.' zei tim en deed zijn goggle bril goed.

Eden Fraser:
toen de panter weg rende.. zuchtte Eden en wreef door zijn haren heen' Ja e ndat was dus niet de bedoeling.. ik moest hem verzorgen.. hij is gewond.' Hij wreef door zijn ogen heen. 'Het koste me bij jullie ook veel tijd voor jullie me accpeteerde hij lachte naar zijn wezen die rond hem stonden.' toch bedankt' hij gaf elke wezentje een knuffel waarna hij op stond en de diamegel hoorde.' belle' meteen schote nde deuren weg op zoek naar Belle.. ZE vonden haar snel nog geen paar meter bij hun verdaan. 'bel! waarom ben je niet op je plek gebleven! wat als er iets gebeurd was en ik je niet meer kon vindne!' even switchte Edens ogen naar paars.. Zijn stem klonk boos en zijn neus halade hij regelmatig op.. Steds meer probeerde hij zijn ademhaling onder controlte te krijgen. 'Sorry' hij tilde belle op waarna hij Tim aan keek.


Belle Fraser:
'Dat is waar!' zei ze wijs ne liep mee opzoek naar.. Vaak begon ze naar de goggles te lijken die Tim op had. 'wat zijn dat voor rare brilglazen?' vroeg ze maar haar vraag werd terniet gedaan door een boze Ede. Ze werd meteen stil en eek naar de grond... 'Sorry.' zei ze en niet veel later zij ook eden sorry.. Ze keek op en deed haar armen omhoog.' ik zal nooit meer van me plek aflopen' zei ze.. even was het stil en eden zuchtte. 'Ik had het ook moetne zieggen da tik weg ging.' Daarna keek hij naar Tim' dank je dat je op haar gepast hebt'