The girl who leads the boy in hope

De chef keek Luitenant verontwaardigd aan ''Ik hoorde de deur maar 1 keer open gaan. Dat is dus een nee. Ik hoorde haar niet langs komen.'' Luitenant draaide zich naar Li-Wei om'' je boft voor deze keer maar als je daar wel gevonden wordt is het 4 weken aardappels schillen. Ga nu maar naar de barak''.
Luitenant draaide zich om naar mij. ''Weet jij waarom ze daar was? Had jij daar weer eens iets mee te maken en als je er iets mee te maken had, goed gedaan. We moeten laten zien naar wie ze moeten luisteren. Bij mensen werkt dat alleen om ze bang te maken.''

Ik keek de twee boos aan.. Ik moest toch andere kleding halen.. Hadden ze me naar een verdoeming gestuurt en ik had het overleefd.. Laag grommen stampte ik naar de barakken waar ik dus moest wachten. Luitenant XII keek de andere aan. "ja.. Ze is een lose Canon dus we moeten haar in de gaten houden..

De rest trainde door tot aan het avondeten. Dag was ook weet het moment dat ik buiten kwam. Rammelend van de hongen lied ik me in de banken vallen.

Luintenat XII liep naast dominic." enige goede soldaten bij de nieuwe recuten?"

Ik luisterde niet echt naar wat luitenant Xll zei.'' Ja je hebt gelijk.'' In mijn ooghoek zag ik Li-Wei aankomen en in een van de banken gaan zitten. Luitenant keek me vragend aan.'' Waar heb je het over Dominic? Waar lul je allemaal over.'' Ik keek luitenant aan, ''Wat zei u luitenant?'' Ik zei zitten er nog goede rekruten bij deze nieuwe lossing.'' De laatste woorden spuugde hij uit.''U weet dat dat nu nog niet gezegd kan worden luitenant.'' Luitenant keek me spottend aan. ''Wat heb ik dan aan jou heh.'' Vroeg luitenant. ''Wel ik had niet de keuze om iets anders te kiezen dan dit beroep dus vertelt u dat maar.'' De luitenant stond op en liep boos weg. ''Ik kan hem wel wurgen.'' Een van de oudere militairen op een van de andere banken keek lachend achterom. ''Ik zou het niet al persoonlijk opvatten hij doet dit bij iedereen.'' De man draaide zich weer om en ging verder met zijn eten. Mijn blik ging weer naar die kleine vrouw tussen alle andere rekruten van vandaag. ''Wat heb jij dat de andere niet hebben?'' vroeg ik mezelf af. Ik zal wel gewoon moeten af wachten of er nog iets met deze groep gaat gebeuren of zullen ze zo ongemotiveerd blijven.

Twee weken later:
Het was al kouder aan het worden in de ochtend. De dauw stond op het korte gras, de eerste mannen en vrouwen waren er al uit om een paar kilometer te maken voor het ontbijt. Langzaam trok ik mijn uniform aan.''Weer een lange dag voor de boeg.'' Ik lachte bij die gedachte. De taken van vandaag werden over een luidspreker omgeroepen. De groep onder mijn leiding had tot nu toe bijna geen verbetering getoond. De meeste vrouwen hadden meer tijd voor hun nagels dan voor de training zelf. Ze stonden nog niet op het veld zoals nu had gemoeten. Wel dan zal ik wel weer moeten gaan kijken, dacht Dominic. Vermoeid liep hij naar de barakken van de mannen. '' WAKKER WORDEN LUIE DONDERS HET IS GEEN ZONDAG.'' De mannen keken me met slaap dronken gezichten aan. ''JEZUS WAT HEB IK AAN JULLIE IN DEZE TIJD WAREN JULLIE AL LANG DOOD GEWEEST DE VIJAND NET BUITEN DEZE MUREN WACHTEN ECHT NIET TOT JULLIE JE BAMMETJES OP HEBBEN. DAT SNAPPEN JULLIE TOCH ROT JOCH EN NU BINNEN 5 MINUTEN BUITEN STAAN BEGREPEN.'' De mannen keken me chagrijnig aan. En bromde binnesmond. ''yes sir.'' Wat is dit een zooitje ongeregeld. op naar de vrouwen barakken. Eenmaal aangekomen waren de meeste gelukkig al aan het omkleden. Sommige gilden toen ik de deur opentrok en hielden hun handen voor hun bh's. ''Weet u niet dat dit heel onbeleefd is aankomen zonder te kloppen.'' Doninic negeerde de vrouw volledig en liep naar het midden van de barak. ''VANAF NU ALS JULLIE OOIT NOG EENS TE LAAT KOMEN IS HET SCHILHOK WEL IETS VOOR JULLIE.'' Nu al moe van deze dag draaide Dominic zich om.'' BINNEN 5 MINUTEN IS IEDEREEN BUITEN.''

Liwie was de enige die niet op 'n de barak was toen dominic er liep. Ze zat al buiten in haar kleding. Goes gedragen sneller weg. Terug naar huis. Was haar instelling geworden. Ze was bezig met haar haren in een staart te wikkelen toen de serguint aan kwam lopen. Ze groente heb als enige op de juiste plek.. Wat niet goed zichtbaar was. W as dst zr eten gestolen had uit de keuken

Vermoeid liep Dominic naar buiten. Langzaam naar hun begin positie lopend zag hij dat Li-Wei wel al buiten stond. Dat was geen verassing meer Li-Wei was een van de enige die tot nu toe geluisterd had. De mannen en vrouwen van zijn platoon begonnen ook langzaam shokkend naar buiten te komen. Dominic kon de meeste vqn hun gewoon weg niet uitstaan. Li-Wei zei wat tegen Dominic maar hij luisterde niet en liep naar voren toe en ging in positie staan." DIT IS NIET VEROORLOOFD JULIE HOREN TE LUISTEREN EN DOOR JULLIE AANDOENIMG MOGEN JULLOE NU 5 KILOMETER MEER MAKEN VOOR DE AANKOMEMDE MAAND." Domimic keek verzadigt om zoch heen. De deur van de keuken zwaaide open de kok kwam woedend aamgerent. "WIE HEEFT ER IN GODS NAAM EEN WORST GEJAT. VIEZE LEUGENAARS ZIJN JULLIE STELLETJE ROTJONG." Dominic zag een spiertje vertrekken in de nek van de kok. "Waarom vraagt u ze het niet gewoon netjes TENZIJ U DENKT DAT ZE HIER LIEGEN. ZOLANG IK HIER DE LEIDING HEB GAAT ALLES VIA MIJ. SNAPT U DAT KOK." De kok keek gepijnigt naar de grond. "Ik wou alleen dat u dat wist. Ik dacht dat u er wel gewoon van wou weten." De kok liep weer terug naar binnen. "WIE VAN JULLIE MIERENNEUKERS HEEFT HEEFT IN GODS NAAM EEN WORST GESTOLEN. WIE HEEFT DAT IN HEMELS NAAM dat voor elkaar gekregen." Dominic zag er eerder geintereseerd uit dan echt boos. Huj keek de lijnen af. Sommige van de vrouwen keken boos en de mannen wende hun blik af.

Li lied niks merken. Ze wilde grinnikte want 1 wordt was vandaag. Gistere een aantal aardappels. Maar ze moest haar kind voeren.. Dus dan maar jatten waar z e toch genoeg hebben. Ze stond net zo recht en lusiterde naar het verbaasde gekibbel. "waarom. Sir geeft u ons de schuld!" vrieg een can de wat stoerder dommer vrouw.