Hoofdstuk 1 verbanning

Dorian gezicht werd rood. Hij wou zijn hand wegtrekken maar deed het niet voorhet geval dat Andrew het als iets verkeerds zou opvatten. Het enige wat Dorian voelde was een bonk spieren onder de vacht van het hert. "Nou als ik eerlijk moet zijn voel ik niks met beleid." Dorian snapte het niet zo goed. Hij keek voor zich uit naar het hert. De huid ging er zeer makkelijk vanaf. Maar alsnog vond Dorian het geen goed gevoel nu dot dier zo te slachten. Dorian was in gedachten verzonken en had niet dopr dat hij weer harder begon te drukken. Meer bloed begon weer van het lemet van het mes te druipen over Dorians hand heen. Dorian lzettezonder het echt door te hebben een stap achteruit maar daar stond Andrew.

Het bloed stroomde omdaf xr in de spiermassa kwamen. Abdrew lachte. "dat bedoel ik. Met beleid krijg je geen bloed. Het zit onder de spieren." ze waren benede. Dorian was naar achtere gelopen en Andrew was blijven staan. Hij haalde diep adem. "je. Staat op me teen"

"God sorry. Dat was noet de bedoeling. " dorian zette snel weereen stap naar voren."en... nu" vroeg hij een beetje verlegen. Dorian liet het mes los. "Wat is de volgende stap?" Hin keek achtom in deogen vam de jongenen werd rood. "Sorry." Hij stapte tussen hem en het karkas weg.

Andrew lachte laag "nu trekken we het er af. " en dat deed hij ook metbeen vlotte beweging. De snee in de rug kwsn er raar uit te zien.. "het volgende is nogal goor. Kun je die emmer voor ke pakkeb?" zelf legde hij de vacht weg. Het was een vrouwthes hert dus geen gewei deze keer. Helaas.

Als de emmer er stond sneed andy de buik open. Met een flot kwamej alle ingewanden er uit zetten.van bijna alles kon abdy nog iets maken. Niks ging weg. Zelfs de poten niet. Toch keek hij pas op alleen hey echye vlees en botten nog hingen. "gaat het?"

Stilletjes was Dorian naar achter gelopen na het aangeven van de emmer. Hij stond te kijken naar de jongen totdat die de buik van het hert openrete. Ingewanden kwamen eruit rollen. Dorian deed meer dan een stap achteruit en plaatste zijn hand voor zijn mond. Er kwam een apparte lucht vrij. Dorian slikte een paar keer hoorbaar en had de neiging om het hazenpad te nemen. Bloed liep uit de buik van de ree en die man die wilde, vreemde en rare man stopte gewoon zijn handen erin en trok de laatste paar ingewanden er zo uit. Dorians gezocht was wit weggetrokken. Na naar het hert te hebben gestaard voor wat een eeuwiheid voelde merkte Dorian op dat Andrew naar hem stond te kijken. "Wat? Had je wat gezegt? Oh of het gaat. Wel ik moet toegeven het is niet iets dat je iedere dag ziet heh." Dorian vond zichzelf meteen stom toen hij dat andwoord gaf want van wat hij wist van die man was dat hij dit alleen maar deed. "Raak je er makkelijk aan gewent?" Vroeg hij terwijl Dorian een blik in de emmer waagde toen de geur hem pas echt raakte begon Dorian te kokhalzen. "Wat... wat moet je met al dat" Dorian vreef met zijn arm over voorhoofd zijn mou was nat van het zweet. Dorian nam niet innisiatief om verder te vragen

"nee je raakt er niet aan gewent. Herten zijn altijd een van mijn favoriete wezens geweest. Maar alles word verkocht en behandeld." hij wees anar de emmer. "morhen verdele ik dit onder de inwoners. Ieder zijn eigen deel. Zo ook het lichaan. De rest mlmt ib me winkel ye liggen"

"Je hebt een winkel? " dorian vond hem niet het type dat een winkel zou hebben. "Maar.... is dit het?"croeg Dorian heel onschuldig. "Wat gebeurt er met de botten. De ogen alle andere de poten daar heb je toch niks aan." Hij vond het maar raar klinken. "Waarom zouden mensen dat willen hebben."

De botten worden gebruikt in soepen, ogen geen idee! Maar iemand wil ze hebben ". Andrew legde de poten weg waarna hij de kop er afsneed. Hierna werlte hij wat in stilte door. Sneed het hert in stukken zocht een lekker dyu waanra hij alles opborg in eengrote zak. Dexe hing hi in het water im het koel te houden." kun je vuur maken? " hij lachte wel want ergens wist hij dat deze rijkeluiszoon geen vuur kon malen.

"Vuur. Uuh... wel ik heb het vroeger wel gedaan maar."dorian stopte even met praten. "Nee ik kan ook geen vuur maken." Hij keek naar de vloer beschaamd van alles wat hij te kort kwam om het ergens anders dan in het koningshuis te overleven. Het was zowiezo anders daar werd alles voor hem gedaan hier niet. Dorian had het gebiel dat hij zichzelf moest bewijzen dat er wel dingen waren waarin hij goed was. "Ik kan het altijd zelf proberen. Wie weet is het wel iets wat ik goed kan."

Andrew lachte hoofdschuddend. "alle tijd om het te leren Dorian. Als je door reist lijkt het me handig dat jr weet hoe je een konijn slacht en vuur maakt. Mogelijk ook handiv om te weten welke bessen eetbaat zijn. En welke je. Je dood betekend." met twee stukken heup liep Andrew weg van het beekje." ik geef je wat tips. "

Dorian rende snel achter Andrew aan. "Wat ga je doen met dat vlees." Hij wees naar veneden naar de stukken heub in Andrews hand. "Maar uuh ik vind... het niet zo erg om nog wat survival tips te krijgen" zei Dorian met een hint van arrogantie. Buiten begon de zon alweer een beetje inder te gaan. "Weet je ook heel toevallig hoe laat het nu is?"

Andrew keek naar de zon. "nog genoeg tijd om eten te koken." in het dorp leefde ze op de zon. Tijdloosdorp letterlijk."wat survival tips komen er aan. Minder strakke kleding heb ik ook voor je." hij wees maar frederics kleding.

"Ze zijn alleen een beetje vies das alles." Dorian wou het enige wat hij van Frederic over had niet weg doen. "Deze zijn belangrijk voor mij. Maar wat zijn de andere tips dan?" Dorian dacht mischien nog iets waar ik wat aan heb of alleen maar tips die hij al vanzelf sprekend vond.

"leer de zon lezen. Zodat je weet op welk dagdeel je zit" andrew stopte aan de zijkant van zijn huisw aar een kampvuur plaatst was. Het vlees legde hij op een bord die erlag. "ga zitten en kijk"

Van de zon lezen had Dorian wel eens van gehoord dus Dorian luisterde en nam plaats bij de kampvuur plek. Meteen keek Dorian al naar boven om maar iets van duidelijkheid te hebben. Na een paar seconde zei Dorian "het lijkt me niet zo slim de hele tijd in de zon te kijken... Heh" In Dorians ogen begonnen lichtpuntjes heen en weer te springen. Snel keek hij weer naar beneden. Hij keek naar het vlees op het bord. "Moet dat niet eerst volledig bereid worden." En hij wees naar het vlees.