Seoul school of art (new)

Marlon:

de nachtmerrie was er weer... zoals gewoonlijk... echt ik miste de nachten dat ik gewoon door kon slapen zonder dat ik zn klote kop weer moest zien.. love is a really strange thing... ik hield zoveel van hem.. de reden dat ik ook bij hem bleef ondanks dat iedereen zei dat hij niet goed was.. en het feit dat ie me ook vaak dwong om met zn vrienden naar bed te gaan.. en ik deed alles maar.. omdat ik van hem hield en hem niet kwijt wou.. * ' come on, his girlfriend broke up with him and he really just needs a girl to take care of his needs' zei hij tegen me de eerste keer dat hij voorstelde dat ik met zn vriend naar bed ging.. ' maar... ik weet niet..' aarzelde ik zacht. en dat had ik het beste niet kunnen doen.. ik had al geleerd dat ik niet tegen hem in moest gaan.. ik zette me al schrap voor de klap die zou komen, en voelde m'n wang al meteen dik worden.. met tranen in mn ogen en mn hand over mn wang keek ik hem aan ' hoevaak moet ik nou nog zeggen, you are here to do what i say!' great... hij was weer kwaad. dan was hij echt op zn ergst.. want hij was eigenlijk echt wel een schat. ik knikte maar ik wou echt niet. die avond was ook meer een soort van toegestaande rape... als zoiets betekent... ik voelde iemand me wakker schudden. maar zat ook nog steeds vast in mn nachtmerrie dus ik sloeg alles weg wat me aanraakte. tot dat ik zelf wakker schrok. mn ademhaling op hol geslagen, hartslag van weet ik hoe hoog, en natuurlijk de tranen over mn wangen. ' let me go! stop trying to help me!' riep ik im beyond help...

Gidae:
ik lied haar los deed me handen omhoog. 'no you aint' zei ik terug en stapte het bed weer uit. Ik glimlchte wel zach ze was wakker geworden neit dat ze er nu beter uit zag. 'Zal zorgen at er eten staat. het is al in de morgen dus je kan naar huis. Pas wel op want zoals je er nu uit ziet zal je opgepakt worden.' Ik pakte een shirt en gooide deze naar haar toe. 'Echt je ziet er niet uit fris je op' Met me boek in me handen liep ik naar bneede toe. Daar hielp ik in de keuken en schudde me hoofd. de maid kwam aangelopen. 'Je moet haar gewoon laten gaan,'' ''yeah komt goed'' . Het eten stond klaar en ik had me mobiele nummer ook achter gelaten.

*bel me gewoon...* stond er op. Leif zijn werkte niet bij haar zoals bij meeste meide werkte. Dus ik ging gewoon naar school toe. Atans school....

Marlon:

thank god ging hij geen vragen stellen. niet dat ik hem iets ging vertellen. misschien had ik het baekhyun moeten vertellen toen de tijd... dan had hij misschien gezien hoeveel hij voor me betekende.. het feit dat ik over het algemeen zo kalm en rustig was rond hem.. geen nachtmerries had.. maar nee.. ik wou het gewoon vergeten.. en.. ik kon het nu never nooit meer vertellen.. 'oh die agma als vriendin ofzo.. Ik wil echt geen meid die zich zo laat gebruiken of het niks is.' 'Want er zijn er al 30 overheen geweest jij kan ook nog wel op het lijstje!' gidae ging weg ik ging maar onder de douche staan.

Toen ik beneden kwam stond er inderdaad eten klaar.. niet dat ik honger had.. ik nam wat coffee.. en zag het nummer liggen. ik zuchtte en nam hem maar mee zodat het leek dat ik erover na gedacht had. i kkeek naar de klok.. ok genoeg tijd om naar huis te gaan, om te kleden, en dan naar school.. yay..

Lennie:
Dagen gingen voorbij en op school ging alles normaal atans zoals altijd. Marlon was een hell met omgaan... De docenten konden steeds minder hebben en zette haar vaker de klas uit waardoor ze savonds des te meer ging drinken. Byun had het helemaal los gelaten maar jongin nog steeds niet. Die arme jongen ging het echt nooit op gegeven... het hield alleen helemaal niks. Tussen mij en luhan ging eht zijn gangetje heerlijk rustig niet te veel aandacht er op en gewoon zoals het altijd ging. Lache dolle ik die faal in dingen. De oortjes had ik eigeinlijk altijd in. ZE verdwenen in meharen dat maakte het des te schattiger.. Nu was het vrijdag en dus tijd om uit te gaan. Ik had luhan gesmeekt mee te komen om marlon in de gaten te houden. Maar toen we bij de club aan kwamen waren we al te laat.. politie mannen stonden rond een paar mensen waaronder ook marlon.

Marlon:

sins dat ik die nacht bij Gidae heb door moeten brengen, en die verschrikkelijke nachtmerrie.. waarvan hij nu weet dat ik ze heb.. werd steeds vaker de klas uit gestuurd om dat de docenten ook niet meer wisten wat ze met me aan moesten... hoe graag zou die school nu wel niet willen dat ik niet onder contract stond... dan waren ze allang van me af geweest. het was vrijdag avond.. dus tijd om weer zonder problemen uit te gaan. maar niks was minder waar.. vandaag ging helemaal mis. de politie moest er zelfs bij komen...

Luhan:

we waren te laat bij de club... politie stond er al en ze hadden wat mensen in gesloten... waaronder Marlon.. ' shit.. wat is er aan de hand?' vroeg ik rond maar niemand kon me echt vertellen wat er precies gebeurt was. iets over een bar gevecht ofzo.. ' this is not good..

Lennie:
zelfs een docent wat op komen dagen pakte Luhan en mij bij de schouders beed/ 'jullie gaan nu weg hier. We kunnen niet hebben dat jullie beide hier gezien worden!' zei hij streng en trok ons weer mee.. Ik beet op me lippen en keek nog ee keer om 'waarom helpen jullie haar niet' vroeg ik terwijl ik me mee liet trekken me pink in de shirt van Luhan gewikkeld. 'Omdat Zij toch wanhopig is en als ze zo doorgaat ze toch uit het land gezet word..' Me ogen werden groter wat? dat kon niet!.... Ik keek luhan vragend aan.

Politie:
Bij een gevecht hadden we een meid en 3 jongens uit elkaar gevist en drugs gevonden... Dit kon niet en de gene van wie het was ging debak in als het niet erger werd.. Maar niemand zei iets.. 'Jillie weten de gevolgen!' riep ik streng zwaaiend met me stok. De 3 jongens wezen allemaal tegelijk naar het meisje. Ze zag er bezopen uit ver van de wereld en net een zwerver dus ik ging er op in. 'Jij gaat met ons mee komen naar het bureau buitenlander

Marlon:

ik stond met een mond vol tanden toen ik beschuldigd werd van drugsbezit. het was niet van mij! als ik 1 ding nooit zou doen dan was het wel drugs! maar het maakte niet uit wat ik zei... ze geloofden me niet.. ik moest mee naar het bureau... en ze waren niet bepaald zachtaardig. 'het is niet van mij! 'mn hart stond in mn keel. drugsbezit was ten strengste verboden hier...

Luhan:

we werden weg getrokken door een docent. en lennie stelde de vraag die ik ook wou stellen.. waarom ze niet hielpen. het land uitgezet!? wat! lennie keek me vragend aan..maar ik kon dr ook geen antwoord geven. ik ving op een gegeven moment wat op. de politie had blijkbaar drugs gevonden.. en de jongens beschuldigde marlon ervan dat het van haar was. ze schoot meteen in de verdediging... maar ze werd niet geloofd. ik keek bezorgt naar lennie... wat moesten we nou

Lennie:
Ik schudde me hoofd niet weten wat we moesten doe nterwijl me mee getrokken werden. Ik prbeerde nog een paar keer los te komen maar als ik er nu heen zou gaan zou ik er ook in komen.. En dan zou ik de school al het geld moeten betalen en... Ik lied me hoofd zakken. Pas in de taxi keek ik were op met tranen in me ogen. 'We kunnen haar niet helpen' me lip begon te trillen. 'ne maar hopen op wat hoop voor haar.' (get it Gidae means hope in korea).

Politie

op het poitie bureau werd marlon in een cel gegooit. Zoek alles van der uit! riep een van de mensen. Iedereen was gemeen op een meisje na.' Ze heeft recht op een telefoontje' de mannen lachte, ;nou vooruit maar ik denk niet dat iemand hier heen wilt komen of haar kan helpen uit dit! dan moet hij wel heel rijk zijn!' het meisje haalde haar schouders op. 'ZE kan ook derouders bellen of iets' ze liep naar marlon toe en gaf haar mobiel, 'Je mag een persoon bellen'

Luhan:

we werden in een taxi terug naar school gezet door de docent... en daar kwamen de tranen in lennie dr ogen. ik wikkelde mn arm rond haar schouders en trok dr dichter naar me toe. 'laten we inderdaad maar hopen dat er een keer een engeltje op dr schouder zit' zei ik tegen dr en liet dr niet los. dit kon niet erger worden..

Marlon:

daar zat ik dan... in een cel aan de andere kant van de wereld... locked up abroad... kon zo in dat tv programma... maar het was geen tijd voor grappen.. dit was bloed serieus... ik had het niet gedaan! maar ik had geen idee hoe ik ze daar van kon overtuigen... ik was buitenlander... ik had 1 telefoontje... een rijk iemand kon me alleen helpen blijkbaar... great.. kan net zo goed niemand bellen dan... maar opeens schoot me iets te binnen... gidae... gidae was rijk! hij was mn enige hoop... ook al wou ik hem niet bellen... ik knikte en pakte de telefoon aan en typte het nummer in.

Lennie:
Ik probeerde te stoppen met huilen maar het lukte gewoon niet.. Okey marlon deed kut tegen ons mara we waren nu al weken bezig haar op het goede pad te krijgen.. dan gat je hart toch bij die gene horen... en nu... nu was het over volledig over. 'Het is gewoon over' zucht k zacht me zelf nu foceren te stoppen met huilen. We waren terug op school maar ik wilde niet terug naar binnen toe ook niet.. op straat me ogen waren nog steeds rood en als we nu gingen lopen leek het net of luha iets gezegt had en dan hadden we een schandaal..'

Gidae:
Een lege witte kamer was het enige wat ik zag. Op me mobiel en een fles met water na. Het infus in me arm en me rood gekleurde sokken op de witten ziekenhuis dekens. Het infus gaf me medicatie ik was nu op de helft en i kverveelde me dood.. ik zou nog 2 uur zo moeten zitten.. niks eten alleen water drinken.. lekker dan!.. Verbeeld lied ik me mobiel door me vingers gaan.. Nier verwachten dat er iemand was die ging bellen..ineens ging hij af het trilde zo ahrd dat ik schrok. Me mobiel viel uit me hand tussen de dekens. Wie wat waar wtf! Ik nam voorzichtig op 'yeah?'

Luhan:

Ik schudde mn hoofd ' nee. Het is nog niet over. Ze doet het misschien wel op de verkeerde manier... maar het is wel een vechter. Het komt wel goed... het komt wel goed' zei ik zacht tegen dr en deed mn best om dr gerust te stellen. We waren bij school aan gekomen maar geen van beiden wouden nog naar binnen. Ik pakte dr hand en nam dr mee naar naar de tuin. ' het komt wel goed. Echt waar'

Marlon:

Met elke seconde dat de telefoon over ging, zakte mn hart meer en meer. Maar toen er op genomen werd schoot ie weer omhoog. 'Gidae...' begon ik trillend. ' i need your help' zei ik en vertelde wat er aan de hand was. Over het bar gevecht waar ik bij betrokken was geraakt... over dat er drugs gevonden was en dat iedereen mij ervn beschuldigde en dat ik nu dus vast zat op het politie bureau ' i just dont know what to do' ik huilde nu gewoon van de stress en ik was bang..

ennie:
In de tuin aangekomen lied ik me tegen luhan aan staan me hoofd had ik op zijn schouder gelegt.. I kwilde eve niet meer over marlon denken of er over hebben.. GEwoon even een echt momentje samen met luhan. We hadden alleen het dak ng maar gehad in deze week.. Dus echt zonder fans hier staa nwas heerlijk.

Gidae:
Ik luisterde in stilte. Atans in stilte voor marlon en de verplegers die rond liepen. Want ik had me ontdaan van het infus en sloop door het ziekenhuis naar de uitgang toe. 'Welk politie bureau?' vroeg ik zonder enige antwoord te geven op haar wanhoop. 'Blijf zitten' Zei ik nog toen ik buiten was. Ik hing op haalde de taxi aan en reed naar het politie bureau. Daar duurde het ff voor ik het geregeld had voor marlon. Ik denk zeker un uur als het niet langers was.. Daarna liep ik naar de cellen toe. 'Ik zei het je toch dat je niet op die manier buiten moest lopen.. Maar nee mevrouw gaat gewoon door!' ik schudde me hoofd maar hield daarna de sleutels omhoog. 'Je kan er uit komen. Maar dan kom je met mij mee naar huis.' Zei ik terwijl i kde sleutel net buiten haar berijk hield

Marlon:

ik zat met mn handen in mn haar.. niet wetend of gidae ook maar iets kon beteken voor me.. maar hij was mn enige hoop.. ik had ook gedacht om baekhyun te bellen... ik was heel erg geneigd om het te doen. maar denk niet dat ik het aankan dat hij niet op zou nemen... niet nu ik hem echt nodig ben.

Geen idee hoe lang ik er al zat.. het voelde al uren als het la niet dagen waren.. opeens hoorde ik een bekende stem. gidae was gekomen en had daadwerkelijk wat kunnen regelen! 'ik was in een club niet op straat' zei ik nog eigenwijs terug maar ik was echt zo blij dat hij er was. hij hield de sleutel voor me en zei dat ik eruit mocht maar onder 1 voorwaarde.. ik moest met hem mee naar huis. ik zuchtte. 'ok deal' zei ik,

Luhan:

ik wist niet wat ik moest doen... ik was hier niet echt bepaald goed in. ik keek even rond en zag dat het pad verder op verlicht was met lantarentjes langs het pad. ik wikkelde mn arm rond dr schouder en begon rustig die kant op te lopen. [Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]

Lennie:
Het was heerlijk met luhan door de tuin lopen. arm in arm niks zeggen en gewoon genieten. natuurlijk struijelde ik... strapte iets op brak een bloem af. Mar dat gaf luhan alleen amar een grijns op zij ngezicht wat me meer op me gemak stelde. We bleven hier tot een uur of 11 daarna moesten we wle naar binnen. We namen afscheit en opnieuw sliep ik heerlijk.

Gidae:
'deal' Ik keke haar aan. Ee ngrijns verscheen. Even wachte i met de deur open te doen. tot ze echt met puppy ogen zou gaan zitten. nee grapje ik deed hem open en lied marlon er uit. Achter ons hoorde je de officier tegen de vrouwlijke politie gillen. 'Hoe kon je! uit allen mensen lied je haar iemand bellen van die familie.' e meid schaamde zich dood. 'Sorry kon i niet weten' zei ze zacht. 'Echt hoe moeten we ons hier nou weer uit helpen!.. Zelfs zijn zoon kwam! hij word woest op ons!' Het moment dat ik met marlon langs hun liepen szwegen ze zette een glimlach op hun gezicht en bogen netjes. 'Bedankt voor de open mee werking' zei ik flauw tegen de man. Me hoofd niet laten zakken of iets. Buiten schate me schouder en veranderde ik weer naar.. Gidae.. 'We pakken de bus goed?'

Marlon:

ik hoorde alle politie agenten rond ons roepen over hoe het kon dat ik gidae kende. echt uit welke familie kwam hij man.. dat ze zo op hem reageerde betekende alleen maar dat hij uit een belangrijke familie kwam.. maar ik had werkelijk waar geen idee. ik liep stil achter hem aan en probeerde met niemand oog contact te maken. we stonden buiten en hij draaide zich naar me toe. we gingen met de bus. ik knikte 'thanks..' zei ik zacht.

Luhan:

echt het zou ook geen dag met lennie zijn als ze niet haar stuntel moment had. en ze had ze weer hoor. ik lachte me kapot om dr stuntels 'echt dat jij dat half jaar op het podium niks gebroken hebt man' zei ik tegen dr. we liepen tot 11 uur en nu moesten we toch echt weer naar binnen. 'good night. tot morgen' zei ik tegen dr en gaf dr een kus