[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]mellanie Yume –
Dreamer(Paar dagen na vertrek van jay)
Het was wel wennen zo zonder Jay. De eerste dag had ik hem gelijk al een berichtje gestuurd of hij veilig was aan gekomen in Korea. Stiekem was ik nog een keertje langs zijn huis gegaan. Het was daar op geruimd echt anders dan normaal. Op me sokken liep ik over de vloer van jays huiskamer heen. 'Awh, het is zo stil.' Zei ik zachtjes en keek de kamer rond. Het viel me op dat de plank van de piano niet dicht was. Dadelijk kwam er stof tussen ofzoiets. Voorzichtig liep ik er naar toe en klapte een beetje lomp de plank over de toetsen heen. 'Sorry.' Zei ik zachtjes tegen de piano. Ik draaide me 180 grade rond en stond nu met me gezicht naar de open deur naar jay's kamer. De lieve grote beer lag niet meer op zijn bed. Meteen rende ik er naar toe. Bang dat Jay hem mee genomen had. Het zal toch niet!? Nee die beer mocht niet mee! Dacht ik geschrokken en stormde zijn kamer binnen zoekend naar de beer. Ah kijk daar zat hij dan. Zo verdrietig alleen koud! Op de grond. Duidelijk er van af gegooid. Wie zou nou zo iets doen! Meteen pakte ik hem ik via zijn grote armen en trok hem overeind, zette hem op het bed en stopte hem lekker onder de dekens. Vervolgens ging ik er bij zitten en slot me armen rond hem heen. 'Hoe kan iemand jouw nou op de grond gooien! Wie doet nou zo iets.' Zei ik tegen de beer en gaf hem een kusje. Speels drukte ik me neus in zijn vacht. 'Mmmmmh.' Hij rook gewoon nog helemaal naar Jay. Plots bedacht ik me iets. 'Ik heb nog iemand voor je mee gebracht.' Vertelde ik aan de beer en haalde een nog kleiner beertje uit me vest. 'Weet je nog dat ik je baby'tje mocht hebben? Ik dacht ik neem haar eens mee dan kunnen jullie elkaar weer zien.' Zei ik tegen de beer en drukte de twee snoetjes tegen elkaar aan. 'Ik mis hem nu al....' Jammerde ik en friemelde met me vingers tussen de vacht door van de grote beer. Ik bleef zo zoon twee uur liggen. ~prrre prrrr~ klonk het in me zak. Meteen schrok ik wakker en geaaide naar me mobiel. Misschien was het Jay wel! dacht ik blij en keek op het scherm. 'Oh... Het is lea.' *moet ik je komen halen?* stond er. Ik dacht eventjes na en legde me hoofd weer terug op de beer. *heb je een extra plekje in je auto?* stuurde ik terug. Daarna maakte ik een foto van mezelf en de grote beer. Ik stuurde deze zowel naar lea als naar jay.
Lea: *NEE!*
Mell: * :’( *
Lea: *begin jij nu ook al met een stomme beer!*
Mell: *hij is van jay. En zo loonly en ik mis heb.*
Mell: *anders blijf ik hier slapen!*
Lea: *arg… okee! Die beer mag mee.*
Mell: * =^_^= YEAH*
Lea: *dan kom ik je nu halen voor het eten.*
ik stopte me mobiel terug in me zag en tilde de beer op tussen de lakens vandaan. ‘jij gaat met me mee!’ zei ik blij en trok de dekens van jay’s bed recht. ‘Niet vallen he kleine beer.’ Waarschuwde ik mijn kleine beertje die op mijn schouder zat. Met beer en al liep ik jay zijn kamer uit en deed de deur van zijn huis weer op slot. Via de lift ging ik naar beneden en werd al gouw aan gekeken door verschillende jongens toen ik er uit stapte. Eenmaal buiten stond lea’s zijn auto er al. Dat herkende ik aan de dure sport wagen. Als een verwend meisje stapte ik in en zette de beer naast me neer op de achterbank. Speels deed ik de riem vast bij jay zijn beer. ‘ga je een nachtje bij mij logeren~’ vroeg ik aan de beer en gaf hem een kus. ‘oh, dat wil ik best wel hoor.’ Antwoorde lea en keek door zijn achter spiegel heen. ‘niet jij!’ zei ik en stak me tong naar me neef uit. Voor dat ik het wist waren we al weer thuis.
De hele avond had ik met me beer in me bed geknuffeld en echt ved veel fotos naar jay gestuurt van mij en de beer. Hij moest zelf maar uit vogelen dat mijn kamer op de achtergrond te zien was. Dat ging ik hem niet verklappen.
elke dag beelde ik hem. Meestal savonds. Voordat ik ging slapen. We spraken dan de dag door en vertelde elkaar hoeveel we van elkaar hielden als laatst zong hij een liedje voor me tot dat ik langzaam in slaap zakte. Mijn eerste paar nachten droomde ik alleen maar over jay. Gelukkig waren het geen nare dromen. Dromen dat ik met hem mee ging naar korea en dat hij me alles lied zien wat hij wilde dat ik zag van zijn leven daar.
hoe langer jay weg was hoe meer de mooie dromen veranderde in nachtmerries. ‘nee! Neee jay! Niet doen, het… het is een val. Iiieeeeek! Laat ons met rust.’ Gilde ik in me slaap en trilde aan alle kanten. ‘mellanie mellanie?’ klonk een stem. Het pakte me vast en trok me over zich heen. ‘are you alright?’ vroeg het. Ik opende me ogen en knuffelde de mannelijke figuur. Met zijn hand streelde hij door me haren heen. ‘lysander?’ vroeg ik verward en drukte mijn gezicht in zijn borstkast. ‘je gilde zo hard. Dat zelfs Deef er wakker van werd.’ Vertelde hij en pakte de beer die naast me in bed lag. ‘heeft beertje je laten schrikken?’ vroeg hij en speelde schattig met de beer van jay. Net alsof we weer klein waren.
er was al weer een paar weken voor bij, vandaag zou ik weer met jay gaan video skypen. ‘hoooi jaaaaay!!’ riep ik vrolijk en zwaaide naar de kamera.
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]Lea Yume –
middelste neef MellanieAngel had nogsteets mijn hoed. na een week kwam ze hem nog steeds niet terug brengen. Ik had mellanie gevraagt of ze wilde zeggen dat ik hem terug wilde waarmee ze met de boodschap terug kwam dat ik hem zelf maar moest gaan halen als ik hem wilde hebben. 'Ja dat zei ze letterlijk.' Bevestigde ze nogmaals toen ze weer thuis kwam eten. 'Morgen breng ik je.' Beveelde ik en prikte in een stuk vlees wat ik vervolgens op at. 'Je bedoelt dat je ook langs gaat.' Gniffelde ze zachtjes. 'Ja ook goed...' Mompelde ik terug. 'Lea, vergeet toch die stomme hoed. Je hebt er nog zat in je kast liggen.' zuchte lysander 'Ja maar dit is me lievelingshoed!' Jammerde ik. Onverwachte voelde ik nat gelebber aan me been. 'Jek! Ga weg.' Gromde ik naar die puppy. Waarom moest ze nou zoon grote hond. En niet zoon chiwawa of een mini poedel! Ik probeerde het mormel aan de kant de duwen maar voor een pup was het best sterk. 'Lila~' riep ze zoet. Meteen rende de hond naar de overkant van de tafel toe. Lysander stond bijna op zijn stoel. 'Als dat beest een keer aan mij likt gaat hij naar de kelder!' Beval hij met een blik van walging. 'Waarom heb je geen chiwawa of iets.' Vroeg lysander. Ik stond op en spreidde me armen 'dat dacht ik nou ook! Chiwawas zijn toch veel leuker!' Jammerde ik verbaast over het feit dat ze zoon grote hond had. 'Een chiwawa kan geen huis, tuin of familie beschermen.' Antwoordde ze liefjes en vertroetelde haar puppy hond.
Het was vroeg in de ochtend en al bijna 8 uur. Ik wilde daar zijn voordat die meiden wakker werden of iets. Dan kon ik me hoed tenminste terug stelen.
'Schiet op!' Schreeuwde ik van de beneden verdieping. 'Jaah kom er aan!' Gilde ze terug en rende met een tas vol spul naar beneden toe. 'Waar heb je dat voor nodig?' Vroeg ik en pakte het handvat van de tas vast. 'Kleding, pyama en schoenen' ik blijf daar wat langer. Ze zijn alle liedjes naar het Engels aan het vertalen en dan kan ik goed helpen. 'Ash nichtje, is dat wel zo slim?' Vroeg ik tegenstrijdig. 'Idee van de manager.' Antwoorde ze glimlachend terug. Zachtjes begon ik te grommen. 'Best.' Nog altijd hield ik de riem van de tas vast en sleurde haar mee de auto in. Ik scheurde door de straat heen op weg naar die dorm van hun. 'Lea rij niet zo hard hier, dat is gevaarlijk dadelijk rij je iemand aan.' Jammerde ze bangig. 'Ik niet hoor, alleen een stomkop.' Antwoordde ik met een glimlach.
Bij de dreamers dorm aan gekomen sloop ik naar binnen toe naar angels kamer. Daar lag ze dan in haar ronde bed. Net een slapend prinsesje. Alleen waar de Fuk was mijn hoedje! Stilletjes sloop ik op mijn tenen door haar kamer heen. Yes op haar nachtkastje. Voorzichtig probeerde ik er heen te sluipen en reikte met me hand naar mijn hoedje. Jes jes jes ik had hem! Dacht ik blij toen ik me hand er op kon leggen. Voor dat ik hem helemaal terug had opende ze haar oogjes en keek ze door twee spleetjes heen. 'Oh shit!' Ze pakte me blouse vast en trok me naar zich toe. Mijn knieën bleven steken bij het rand van haar bed. Ongemakkelijk viel ik voor over over haar lichaam heen. Ik kon me nog net op vangen met me handen naast haar hoofd. 'Awh ben je speciaal voor mij hier gekomen.' Zei ze lief en knoopte me blousje open. Oh shit dit was foute boel. Ik wilde omhoog komen en weg lopen maar haar vingers hielden mijn blouse stevig vast. 'Hey, ike moet weg, heb om 10 uur een afspraak.' Fluisterde ik nerveus. 'Oh dat kan makkelijk je komt toch altijd snel.' Grijnste ze. Mijn kruis voelde gelijk druk. Shit. Ik zag gewoon hoe ze mijn Dick begon te masseren. 'Hoe weet jij dat! We hebben het nog nooit gedaan.' Riep ik onzeker. 'Niet wat jij onthouden hebt tenminste.' Antwoordde ze en keek me aan met een uitdagende blik. 'Wat?!' Antwoordde ik verbaast. 'Bij twee glaasjes wijn ben je al ladderzat.' Gniffelde ze. 'Niet waar!' Verdedigde ik mezelf. 'En stop met dat.' Mopperde ik en pakte haar hand beed die op me kruis bezig was. Ik Keek haar diep aan in haar ogen en werd gewoon helemaal warm van binnen. Een keer sex kan toch geen kwaad? Kom op haar face! Zo uitdagend en... En... Nee! Ik doe het niet! Klaagde ik in me gedachten en staarde naar haar prachtige ogen. 'Okee vak it' fluisterde ik en zoende haar op haar mond. Ze was gewoon te lekker om te laten gaan. Alles ging zo snel uit dat we binnen No time naakt lagen. Gelukkig had ik een condoom in me portomone. Want die van haar vertrouwde ik echt niet. Deze deed ik om en glipte bij haar naar binnen toe. Meteen begon ze te kreunen. 'Ssst! Dadelijk hoord nichtje het' piepte ik en bewoog met mijn heupen een paar keer. Ze pakte me hoedje van het nacht lastje en zette deze op mijn hoofd. Haar andere hand kietelde over mijn rug en schouder heen. Terwijl ze bleef kreunen. Ik bleef langsaam en gentel bewegen. Ik belde me werk wel af als ik klaar was. 'Lea~ sneller' kreunde ze. Ik gromde van opwinding. 'Neh, wil bewijzen dat ik het langer vol hou dan die kut asian van je.' Heigde ik. Haar blik was onbetaalbaar die schrik net alsof ze zich iets besefte. 'I'm a lot better then him!' Zei ik door me zware ademhaling door.
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]Angelina White –
DreamerMellanie was af en toe hier maar vaak bij haar oom en neven. Lea had me vroeger wel eens gevraagd of ik langs wilde komen. Dat durfde ik echt niet. Ten eerste woonde die tut hola daar en ten tweede had ik gehoord dat zijn familie echt creapy was. No Way dat ik daar langs ging. Na dat lea zijn hoedje was komen halen zagen we elkaar iets vaker. Hij knuffelde gewoon gentel met me op de bank met een arm over me heen geslagen en haalde zelfs drinken voor me of ging met me naar de bioscoop. Gewoon als vrienden. Ik moest het helemaal in plannen met Leo dat ze elkaar niet overlapte want ik wilde niet dat die twee ruzie kregen lea was soms echt heel onvoorspelbaar als hij hat gedronken.
Leo kwam regelmatige nog langs maar er was zeker een duidelijke afstand. Ik kon gewoon niet anders dan het te vergeten Leo zou nooit meer de genen zijn die ik gekend had. Dat zei rose ook al een paar keer, toen Leo me alweer teleur gesteld had. Urg, en dan zit je in zoon periode dat je echt horny bent. En Leo geen sex wilt. Op zoon moment is sex met elke jongen goed genoeg. Het enigste waar Leo momenteel goed voor was was koken en het avond eten. Af en toe was hij wel wat leuker en gaf hij me eindelijk aandacht maar dat waren zelden momenten. Op zulke momenten herinnerde ik me hoe leuk ik hem nog altijd vond. En waarom ik niet wilde dat hij terug viel in de druks. 'Leo!! Morgen kom je echt meteen hier heen he!' Zei ik dan liefjes en gaf hem een warme glimlach toe. Maar meestal had ik de pik op hem misschien omdat hij meer sprak met eam eam dan met mij. Of leek dat allen maar zo en was ik gewoon mega jaloers dat ik alles om draaide.
Rose had heel het huis weer opnieuw ingedeeld met haar vreselijk alles keurig op zijn plek ziekte. Als ik ook maar een ding had verplaatst en weg ging en savonds terug kwam stond het gelijk weer terug zoals het eerst was. We hadden er vlink ruzie om gekregen maar elke keer begon ze weer over die kut asian. En dat ze zig zorgen maakte op de dagen dat jij niet was komen op dagen. Echt als die kut asian ooit haar belazert dan zal hij mijn vuist van dichtbij gaan zien.
vandaag zou ik langs me papy in het ziekenhuis gaan. de dokter had op gebeld dat hij bij gekomen was en dat ik zo snel mogelijk langs moest komen. en dat deed ik ook. het rook hier muf naar oude mannen en ziekenhuis schoonmaakmiddel. ik was op een stoel gaan zitten naast het bed en staarde naar de man voor me die mijn bloed eigen vader en manager was. vroeger was hij ook schoolhoofd. maar na die bekentheid van die josh had iemand zijn school over genomen en kon zo me papy idolen trainen en verder helpen na hun studie. zoals ook de dreamers. maar dat is een ander verhaal dat nog wel eens verteld word. er klonk gekreun en de man draaide zijn hoofd naar me toe. 'hey, papy.' zei ik zachtjes en glimlachte. met een hand ging ik door me eigen korte haren heen. 'engeltje? d-droom ik?' vroeg hij verward. ik schudde me hoofd. 'nee.' antwoorde ik liefjes. 'dan...dan, b-ben ik dood?' vroeg hij. weer schudde ik me hoofd. 'nee papy dit is echt, je droomd niet en je leeft nog.' verklaarde ik. me papy keek de kamer rond en leek licht verbaast. 'wat doe ik hier. en je je haren?' vroeg hij en bleef maar staren naar mijngezicht. 'je hebt een hart aanval gekregen. ze hebb en je geopereerd en in slaap gehouden voor kontrole. ' vertelde ik en streelde door mijn haren heen. 'en je mooie haar?' vroeg hij nogmaals. 'oh, i-ik dacht... een keer wat anders. de vervangende manager wilde prinses meer in de spotlight. maar hoe gaat het met u papy?' vroeg ik en legde me hand op zijn hand. me vader kreunde zachtjes. 'VERVANGENDE manager?!' vroeg hij en probeerde recht op bed te gaan zitten. 'PAPY rustig blijf liggen. hij, hij heeft goed voor ons gezorgt hoor. en ons beroemder gemaakt. we hebben meer fans nu en en en we zijn de leidjes aan het vertalen naar het engels met behulp van een jongen en prinses. hun kunnen goed engels enzo. blijf liggen het gaat echt goed met ons.' zei ik en berobeerde hem gerust te stellen. 'niemand komd aan mijn prachtige meisjes.' zei me vader en pakte mijn hand vast en ging weer onderuit liggen. 'ik kom zo snel mogelijk terug engeltje van me.' ik knikte. 'komt goed papy. maar ik moet nu gaan. de meiden wachten op me.' langsaam lied ik zijn hand los en gaf hem een kusje op zijn wang. 'tot vanavond papy.' riep ik en liep de kamer uit. om de hoek stond lea te wachten. 'en hoe was het?' vroeg hij. ' hij is okee.' wantwoorde ik. lea had me gebracht met zijn stoere auto.
'zullen we wat gaan eten in dat nieuwe resteurandje?' vroeg hij en gaf gas met zijn auto. 'ja is goed.'
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]Setto Crystal –
VixxDe dagen zonder Jay gingen echt traag voorbij. Riven knapte aardig snel op. De dokter zij dat hij meer rust moest nemen en minder moest haasten om dingen weer opnieuw aan te leren. praten ging al een stukje beter. hij zei al iets meer en kon me al dingen vragen wat hij even niet meer wist. Het was zielig om te zien dat hij constant zichzelf de schuld gaf dat hij iets niet wist over vroeger. Het maakte niet uit hoe vaak ik zij dat ik het helemaal niet zo erg vond. hij bleef zichzelf de schuld geven. 'argh! stom, dat had je gisteren verteld.' mompelde Riven en pakte zijn haren beet en sloeg zichzelf voor zijn hoofd. ik ging bij hem op bed zitten en pakte zijn polsen beet. 'hey rustig, het is niet erg. ik vergeet ook dingen.' zei ik op een rustige toon en keek hem glimlachend aan. niet dat ik ooit iets vergat. 'wil gewoon graag naar huis! weer vertrouwde omgeving zien, misschien herinner ik me dan meer dingen van vroeger.' zei Riven en lied zijn polsen aan mijn handen over. 'van de dokter mag je nog niet naar huis.' vertelde ik en legde zijn handen op het bed neer. met me vingers streek ik tussen zijn roze haren heen en glimlachte naar hem. 'ik zou wel foto’s kunnen maken dan kun je die zien.' stelde ik voor. 'kan me niet schelen wat die man vind ik lig hier al lang genoeg! ik wil naar huis, met jouw mee.' bleef hij vol houden. ik slaakte een zucht en omarmde hem lichtjes. 'dat wil ik net zo graag als jij.' fluisterde ik en keek op toen er twee mannen binnen kwamen.
ik lied Riven eventjes los uit mijn knuffel. het was de oudste neef van mellanie samen met haar oom. Haar neef had lang verzorgt haar iets donkerder van kleur dan mellanie. Zijn ogen keken zo ijzig en serieus en toch als je er maar lang genoeg naar staart voelde je de stiekeme warmte en zorgzaamheid van de jongen. 'wanneer mag ik naar huis?' vroeg Riven gelijk. 'wanneer je sterk genoeg bent.' antwoorde de oom met een vermoeide zucht. 'als ik hier constant blijf liggen en niks doe word ik...' zei Riven te gehaast en raakte buiten adem. 'word ik...' Riven ademde steeds zwaarder. 'nooit... sterker...' hijgde hij bijna. De neef van mellanie stapte naar voren. 'Riven, als je zo door gaat en geen rust neemt gaat het juist achteruit. je hebt eergisteren veelte veel gedaan. zowel lichamelijk als geestelijk. je mag pas uit je bed als je je armen gecontroleerd kunt bewegen, vast voedsel kan consumeren en naar de wc kan om je behoefde te doen. dan kunnen we er over na denken om je in een rolstoel te zetten. maar zelfs dat gaat al te snel als we het vergelijken met andere mensen.' vertelde Lysander streng met een serieuze blik naar Riven. 'maar..' Riven lied balend zijn hoofd hangen en krapte op zijn hoofd. 'normale mensen waren in vergelijking met jouw al lang dood.' zei de oom van mellanie als een kei harde waarheid. hierdoor schrok ik best wel. 'maar gelukkig sloegen de eiwitten en medicatie aan die we je hebben toe gediend. Dit verbeterde je hersens functie en genazen je botten en weefsels sneller. die je had op gelopen van het ongeluk.' zei de man iets relaxter dan Lysander.
'meneer Yume, wat bedoel je met eiwitten?' vroeg ik door en snapte het niet echt helemaal. De man keek me aan en wees naar het infuus van Riven. 'Lysander is Riven’s donateur hun DNA komt vrijwel goed met elkaar overeen. en de medicatie slaat aan, daar gaat het om. we onderzoeken al jaren de eiwitten in iemands bloed. hiermee heb en we ook gevonden hoe we mogelijk kanker kunnen genezen op een snellere goedkopere manier zonder bestralingen. alleen dan moet het ziekenhuis het wel toe staan om het bij meer te testen.' vertelde de man. ik knikte aandachtig.
'we gaan Riven proberen wat vaster voedsel te geven, kijken of hij dat binnen houd. misschien sterkt hij dan iets meer aan.' vertelde Lysander. 'oh yeah, dan heb ik niet meer zoon lege maag telkens.' juichte Riven en wreef over zijn maag heen. 'okee dan, hier heb ik het flesje. probeer het maar de komende 6 uur binnen te houden.' zei Lysander en gaf mij het flesje in me handen. ik draaide het open voordat Riven het uit me handen kon trekken. ik bracht het naar zijn mond toe maar Riven wilde het zelf vast houden. Ook al was hij heel koppig ik lied het flesje niet volledig los. samen brachten we het flesje in een positie zodat hij het kon drinken. het leek wel dikke pap waar een ongelofelijke zoete geur van af kwam. met kleine beetjes bracht ik het naar binnen. bij de eerste slok verslikte hij zich bijna. geschrokken klopte ik op zijn rug, totdat hij niet meer hoefde te hoesten. 'laat mij het vast houden.' vroeg Riven nogmaals. 'nee dadelijk knoei je weer. en kunnen de zusters je weer verschonen.' zei ik serieus en hield het flesje stevig vast. Lysander liep even weg en kwam weer terug met een rietje. deze prikte hij in het flesje dat ik vast had. 'hier. zo beter? kan jij vast houden en hij drinken.' zei hij op een geïrriteerde toon en toch ontdekte ik een vertrouwelijke glimlach in zijn ogen toen hij even knipperde.
Riven had met moeite het flesje op. Na ongeveer de helft zat hij al vol. tenminste zo voelde het bij hem. zijn maag was echt heel klein geworden nadat hij al die jaren fysieks niks meer gegeten had. de dokter had dat me vorige week uit gelegd, ik vond het allemaal maar vaagjes al die dokters dingen. Lysander zei dat Riven het echt helemaal naar binnen moest krijgen ook al voelde hij zich vol. 'ah, ik voel me echt beroerd.' kreunde hij. 'Setto, Riven mag de komende uur niet plat liggen.' zei Lysander. ‘anders heb je een grotere kans dat hij alles er weer uit gooit.’ Legde hij uit. De oom van mellanie trok de dekens van Riven zijn voeten af. En bekeek ze aandachtig, ook begon hij er aan te voelen. ‘eyh, kap!’ gromde Riven en hield een hand voor zijn mond en maag. ‘dus je voelt het wel degelijk.’ Antwoorde de oom van mellanie. ‘Probeer eens je tenen te bewegen?’ vroeg hij. Riven probeerde met al zijn macht zijn tenen te bewegen of minstens een voed op te tillen. Tenminste dat zag je aan zijn kop die hij trok. Zachtjes begon ik te glimlachen. Het enigste resultaat was echt minimaal te zien als een soort van schokje in zijn grote teen. ‘mmmh…’ mompelde de oom en schoof de dekens weer terug over zijn benen heen. ‘Lysander we gaan.’ Zei hij enkel en deelde niet waar hij aan dacht.
ik ging bij Riven op het bed zitten en sloeg een arm rond hem heen. Riven legde zijn hoofd tegen me schouder aan en een hand op mijn been. ‘voel me zo stom en misselijk.’ Vertelde hij en haalde een paar keer diep adem. Praten was lastig voor hem. Ik legde me hand rond zijn gezicht en wreef over zijn wang. ‘ik voel me ook raar ik wil je graag helpen maar ik weet niet hoe.’ Bekende ik en gaf hem een knuffel. Riven sloeg me armen rond me heen en legde zijn hoofd neer op mijn sleutelbeen. ‘je bent echt een stuk ouder, langer, gespierder en emotioneler en die kaak lijn. Echt…’ riven begon zachtjes te hijgen. ‘hey, niet al te veel praten he.’ Zei ik en glimlachte. Met me handen wreef ik over zijn rug. ‘mannelijk.’ Kwam er zachtjes uit zijn mond. ‘kleine prinsen worden groot.’ Glimlachte ik en gaf hem een kus op zijn wang. ‘jij bent ook groot geworden, stoer en handsome.’ Vertelde ik en wreef door met me handen over zijn rug. ‘handome…’ herhaalde hij . ik hoorde hem zachtjes gniffelen.
(nog niet af!!! dit is in het verleden.)
Gelukkig! anders moet leo zo lang wachten!Ik wachte het zo lang tot dat het bezoek uren om waren en de ziekenhuis maid me kwam op halen. 'Meneer Crystal u moet echt gaan. Meneer riven moet rusten.' Zei ze liefjes. Ik legde riven goed neer en stopte zijn knuffel bij hem in bed. Deze zat nog in me tas. 'Hey,?' Zei riven enkel en glimlachte. 'Heb goed voor hem gezorgt hoor.' Zei ik en glimlachte terug. Het was lastig om riven alleen te laten. Ik moest Leo nog spreken om weer een keertje te gaan paard rijden. En bij Zeus te kijken.
Elke dag ging ik langs riven. Zo ook vandaag. Alleen dan extra vroeg. Vanmiddag zou ik gaan paard reiden met Leo. Ik had James belooft dat ik de vriendschap tussen de vixx leden zou versterken maar alles wat ik deed of zei werd juist het tegen over gestelde van. Ik vertelde alles tegen riven maar raat kon hij niet geven zijn hersens waren al warrig genoeg. Zolang hij maar luisterde in zijn slaap was het al goed genoeg voor mij. Ik was een beetje aan de laten kant dan normaal. Kwam door die vuilnis wagen die de stoep versperde. Ik hoorde gerommel in de kamer en zette een pasje bij. Misschien was riven wel uit bed gevallen! Dacht ik bang en keek gelijk de kamer in. Daar stond een meisje met een ruig uiterlijk. Even verderop ook een jongen bij het open staande raam. Nee zo komen er bakterien binnen! Dacht ik geschrokken. 'Wat is dit?!' Vroeg ik streng en brobeerde hun gezichten in me hoofd te printen maar die jongen zijn gezicht was niet goed zichtbaar. Maar dat van dat meisje wel. Ookal waren het enkele seconde. 'Dokter dokter!' Riep ik met verheven stem er klonk geen gehoor. Ik sprintje naar het raam toe achter die twee aan en keek uit het raam. WoW okee dat was iets te ver springen voor mij. Dacht ik en keek de richting op waar ze heen liepen sprongen en klommen. 'meneer Crystal. Is er iets? U riep.' Zei een mannelijke stem. Uit een reflecs draaide ik me om. Het was de oudste neef van mellanie. 'Er er er waren mensen hier!' Stotterde ik verbijsterd. 'En hoe komt dat raam open?!' Vroeg ik er achter aan. Lysander liep naar het bed toe en pakte de bezoek lijst. 'Sorry maar u en mellanie zijn de enigste die hem bezoeken.' Vertelde lysander en legde de lijst weer terug hij liep naar het raam en deed hem dicht. 'Mmh dat is wel gek van dat raam' zei hij zachtjes en draaide het op slot. 'Ben toch niet gek?!' Riep ik en keek om me heen. 'Ssst dadelijk maak je hem wakker. Mr Crystal. U bent echt de enigste die zo vroeg toe gelaten word in het ziekenhuis en niemand anders. Ik ben 15 mins geleden nog geweest en toen was er ook niemand. Daarna ben ik koffie wezen drinken en hoorde ik u roepen.' Vertelde hij en probeerde me met een blik gerust te stellen.
De hele ochtend bleef ik maar denken wat het kon zijn en wie en waarom zou die neef hun toe gelaten hebben of werd ik langsamerhand gek nu James zo lang weg was? Ik pakte me haren beed en beet op me onderlip. 'Ash wat is het nou!' Mompelde ik zachtjes en wandelde verder naar de boederij manage waar Zeus stond gestald. Daar stond Yidae. 'Hey.' Zei ik en gaf hem een box. 'Sorry stond een vuilnis wagen op het voedpad toen ik naar het ziekenhuis ging.' Vertelde ik eerlijk en voelde me schuldig dat ik zo laat was
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]Olivia Feather –
exgirlfriend YuIk voelde me zo schuldig om zo lang bij drake in huis te blijven dat ik maar uit zijn huis was gegaan. Ik had een brief voor zijn oma achter gelaten en een grote pan met soep wat ze kon op warmen. Ik had haar veerteld dat ik mijn sleutel terug had. Maar in tegenstelling tot dat had ik de sleutel helemaal niet. Die vriendin van mijn huisgenoot vertrouwde mij niet en wilde niet meer dat ik in zijn huis zou komen. Dus was zij zelf in mijn plek gaan wonen. Bij haar vriendje. En dat zelfs terwijl hij haar duidelijk had gemaakt dat ik echt alleen een school vriendin was en niet meer en minder. Maar dat mocht niet baden. Naar huis kon ik niet dan zou ik weer op gesloten worden in me kamer en het dagelijks gepreek horen over hoe stom ik ben geweest om met een black wolf om te gaan. Ik schoof me mouw op van me linker hand en krapte aan de binnenzijden van mijn pols. Die tattoo begon echt te jeuken de laatste tijd. Dat stomme white clauw logo. Gelukkig was het niet zo erg zichtbaar. Het was gemaakt van glow in de dark inkt dat savonds op ging lichten in het donker. Eenzaam wandelde ik door de stegen heen. Alle logeer plekken waren bezet en voor een hotel had ik geen genoeg geld. Er zat niks anders op dan hier ergens iets te vinden. In een steegje vond ik een paar kratten die ik op stapelde tot een kleine bunker. Twee kratten aan elke zijden recht omhoog en daar op een grote pellet. Voor tegen de regen die deze avond zou neer dalen over het land. Het was koud en de ijzige wind sneed tussen de kieren van mijn kleding door. Ik trok me knieen op en omarmde mezelf. Na een lange tijd viel ik uit vermoeitheid in slaap.
de volgende ochtend werd ik ontwaakt door een zacht dekentje dat tegen me aan lag. Ik pakte het beet en volde met me vingers dat het dekentje echt heel pluizig en vettig was. Mijn vingertopjes verdwenen in de vacht van een hond. En niet zomaar een hond. Het was dat lieve hondje van mijn slaap maatje hoe hete hij ookalweer? Langsaam kwam ik overeind. Al mijn spieren deden pijn van het rillen en aan spannen tegen de kou. ‘hey wat doe jij hier beestje.’ Vroeg ik en knuffelde de hond.