Hoofdstuk 1 verbanning

Frederic schudde zijn hoofd. 'Nee nog nooit eentje aangehad. En we hebben als het goed is alles.' Met dat huppelde de jongen naar buiten toe. zijn wangen rood van blijheid. Zo terug naar de paarden. hij was de gemene heks al vergeten me zijn appels uit het boek waar Dorian over verteld had. AWnt hij hat zijn eigen kilt 'Heer laat me u helpen' zijn wangen nog roder.

''Wel laten we maar gauw terug gaan. Het begint al te schemeren.'' merkte Dorian op. Dorian acecepteerde Frederics om te helpen. ''laten we als we terug in het kasteel maar eens gaan kijken hoe we jou het beste in die kilt gaan krijgen.'' Dorian keek vol triompf naar zijn butler. nadat Dorian op zijn merrie zat wachtte hij tot Frederic ook opgestegen was en riep hij luid ''Wie het laatst bij het kasteel is, is een rot ei.'' hij gaf zijn paard de sporen en gallopeerde weg.

Voor het doordrong bij Frederic lag hij al achter.. meteen spoorde hij zijn merrie aan en gleed over de weg.. Het leke evne of Frederic lachend zijn prins in kon halen. Maar het verschil tussen de twee paarden was overduidelijk. Die van hem zakte al snel af.. Dus hij kwam aan als een rot ei. 'U wint mijne prins!. ' hij steeg wel als eerste af waar na hij Dorian hielp.. hij gaf d paarde naf en droeg de rest mee naar binnen toe.

De wachters bij de ingang van de deur srongen in de houding toen Dorian door de poorten naar binnen kwam gelopen. Zweet druppelde over de wangen en het voorhoofd van de prins. Door het al wat kouder wordende weer waren ook zijn wangen flink aan de rode kant. Dorian miderde vaart en wachtte tot Frederic er weer was. ''Nu snel opfrissen en dan dineren daarna kunnen we met de kilt aan de slag.'' Dorian wist dat de konin en koningin boos zouden zijn met wat hij zelf had besloten inplaats de prinses van Engeland te vragen die ook in het kasteel vebleef maar al dat hoefde Fredric niet te weten.

Frédéric hielp Dorian met het oprissen warna hij zichzelf razend snel opknapte. In de eetzaal stond frederic met zijn arme netjes achter zich. Links achter zijn prins. De grote lach op zijn gezicht kon niet meer weg. Hij ging zo zijn eerste keer kilt aandoen! Hij kon niet wachten. Na het hofdgerecht is begonnen de gesprekken aan tafel serieuzer te worden.. De koning had net aangegeven dat hij een oorlog wilde starten. Dit ten koste van de farms en de boeren die in het ooste van zijn rijk werkte. "en Dorian.. Hoeveel man zou jij inzetten om dat stuk koninkrijk te bemachtigen?"

Dorian probeerde om het onderwerp heen te gaan. En had nog niet geandwoord. De koning keek Dorian aandringed aan, ''Laat me niet wachten Dorian'' zei de koning die er u al genoeg van had. ''Hoeveel zou je er inzetten?'' Dorian wende zijn ogen af. ''Waarom zouden mijn mannen moeten vechten voor iets waar ze niet eens achterstaan.'' De konings gezicht begon rood te worden. ''Denk je dat je op die manier je moeder een plezier doet altijd overal op tegen in gaan.'' De koning keek naar zijn koningin en daarna naar Frederic. Dorian voelde zich niet meer op zijn gemak aan de dinertafel. De koning sprak weer. ''Jij knecht. Hoeveel zou je ervoor doen om meer te kunnen verdienen?''

Dorian probeerde om het onderwerp heen te gaan. En had nog niet geandwoord. De koning keek Dorian aandringed aan, ''Laat me niet wachten Dorian'' zei de koning die er u al genoeg van had. ''Hoeveel zou je er inzetten?'' Dorian wende zijn ogen af. ''Waarom zouden mijn mannen moeten vechten voor iets waar ze niet eens achterstaan.'' De konings gezicht begon rood te worden. ''Denk je dat je op die manier je moeder een plezier doet altijd overal op tegen in gaan.'' De koning keek naar zijn koningin en daarna naar Frederic. Dorian voelde zich niet meer op zijn gemak aan de dinertafel. De koning sprak weer. ''Jij knecht. Hoeveel zou je ervoor doen om meer te kunnen verdienen?''

Frederic wilde de schouder van Dorian beet houden om er in te knijpen. ?Hij stond volledig achter de keuze van zin prins.. warom oorlog. dat hoegden iet er was geen gevaar.. De buur koninkrijk had geen kwaad in de zin. dus waarom hun land binnen dringen.. alleen toen keek de koning frederic ineens aan. Meteen beet de jongen op zjin lip. 'Ik sta volledig achter Prins Dorians keuze.' meteen keek hij naar de grond en beet o zijn lip.. hi jwas Dorians knecht. dus hij moest Dorians kant kiezen.. het was in ieder geval niet liegen.

De koning was al aardig wit geworden. ze balde haar vuisten. 'Nu is het genoeg. Dorian. je bent een schande. we moeten ons koninkrijk beschermen en vergrote.. Wat denk je te berijken met je zacht zwakke aanpak!'

Dorian draaide zich om naar Frederic en knikte licht naar hem. hij draaide zichzelf weer om naar de koning. Hij was er helemaal klaar mee''Sorry hoor dat ik een mening heb. maar ik vind niet dat we oorlog zouden moeten voeren omdat u meer macht wilt hebben. u hebt ook niet mijn toestemming om Mijn mannen te mogen gebruiken.'' De koning sloeg met zijn vuist op de tafel en keek woedend naar zijn zoon. De hulpen uit keuken liepen snel de eetkamer uit te bang voor de koning. ''Zelfs je jonge broertje is beter dan jij.'' Dorian begon er nu wit uit te zien. ''wat ik hoop te verrichten met dit is dat we geen oorlog aangaan die we niet nodig hebben. Voor mijn part vraag je de andere landen gewoon of ze een alliantie aan willen gaan zo niet pech.''
Nu wou de koningin zich ook in het gesprek te voegen. '' Maar Dorian denk ook eens aan ons wat wij allemaal voor jou doen. Je kunt ons ook wel een keer iets gunnen.''

'luister naar je moeder zoon.' alleen dit wilde Dorian niet doen.. Frederic moest toe zien hoe die koning en koningin steeds meer en meer begonnen met schreeuwen. het ging van iets kleins op een oorlog op nu pure haat naar Dorian.. De koning smeet een bord richting Frederic waarop Dorian woest op stond. nog meer geschreeuw.. 'er uit!.. er UIT!' schreeuwde de koning en wees naar de deur.. meteen gingen ze.. alleen bi jde deur hoorde ze de koningin ineens heel kill haar keel schrapen. 'Er uit.. ik wil zijn hoofd zien. op mijn dienblad.' Frederic werd wit.. Deze ruzies waren dagelik maar nog nooit had de koningin dit gezegt.. De wachters draaide meteen hun wapens naar Dorian. 'We hadden dit afgeschroken. Als Dorian niet deed wat wij wilde. Dat hij verbannen zou wordne.. Dit vind ik te soft.. ik wil zijn hoofd op min dienblad hebben.' de koning knikte. 'Grijp hem

Toen ze verder de gang op waren gerent hoorde Dorian de wachters al naderen. ''Snel deze.'' Dorian pakte Frederic's arm en trok hem een gang in. De wachters rende voorbij de gang. ''we moeten hier weg nu.'' Dorian begon steeds zenuwachteger te worden. Wat als ze niet alleen mij willen maar ook Frederic.. ''Snel naar de paarden.'' DOrian had nogsteeds Frederics arm stevig omklemt. Zijn handen waren zweterig. Ze sloegen weer een andere gang in. Tot nu toe waren er nog niet zo veel wachters aanwezig omdat er veel buiten bezig waren voor het geval dat ze het kasteel uit zouden komen.

Frédéric rende met tranen mee. Hij wist hoe hard dorian gevochten had voor een eerlijk land. En hoe hard zijn moeder hem hate. Maar dat ze nu rende voor hun leven gunde hij de goede dorian niet. Toch moesten ze door. Ze kwamen achter uit het kasteel. , "hier zijn de oaarden niet" hijgde de jongen duidelijk in paniek. De arm dir dorian beet had werd een hand. Frédéric hield de hand stevig beet.

De paarden stonden er niet meer wat moesten ze doen!! Zachte vingers raakte Dorian hand aan. Er verscheen bijna een lach op Dorians gezicht maar die hield hij afgezien van de situatie in. ''Wat moeten we nu de paarden weg zijn?'' Dorian voelde de tranen in zijn ogen prikken. ''we moeten naar de voorkant komen mischien zijn daar nog een paar pony's.'' Dorian wilde Frederic weer terug het kasteel intrekken zodat ze sneller bij de andere stallen waren maar opeens hoorde de twee gehinnik achter hun. Dorian draaide zich om nog steeds vast geklampt aan Frederic. Achter hem stond de koning in harnas.

Frédéric voelde de uitadmeing van het paard.. "oh.. Verdorie," de koning hief zijn zwaard. Maar hijbwas te langxaam. Frederic duwde zijn prins aan de kant..,"ik kies voor rennen" hijgde hij warna ze omhoog kropen. Nu was hrt Frédéric die de prins beet hield en vokruit rende. Zijn benen leken al te verzurenl

Zonder er bij na te denken rende Dorian achter Frederic aan. De koning roepte orders naar zijn mannen die nu achter hen aan het verzamelen waren. De koning gaf zijn paard de sporen en galopeerde achter Frederic en Dorian aan. De mannen bij de koning waren nu ook allen gereed om in de aanval over tegaan en sprinten of vuurden hun wapens af. Voordat ze door de poort waren gegaan werden Dorian en Frederic gehinderd door gewapende ruiters. Dorian wou er omheen gaan maar de ruiters spanden hun bogen al.