Seoul school of art (new)

Gidae:
Er werd meteen in het ziekenhuis en spoed operatie gedaan en pas na 2 uur kwam er een verpleegster naar marlon toe. 'We moeten met je spreken kun je me komen' vroeg ze en bekeek de lijkbleke marlon. Ze wnkte dat ze mee moest komen en ging zitten. 'Dit gaat niet leuk worden.. Gidae heeft een flinke inwendige bloeding gehad.We mogen van geluk spreken dat hij nog leeft...'

Marlon:

in het ziekenhuis werd gidae meteen naar de spoedoperatie kamer gerold. ik zat te wachten in de wachtkamer. het duurde een paar uur voordat een verpleegster naar me toe kwam en me meenam om te praten. het was echt niet goed... inwendige bloeding.. geluk dat ie nog leeft... 'hoe... waarom... waarom nu ... het ging zo goed.... ' ik was in shock.. opeens voelde ik een steek in mn buik. ik wreef erover heen en nam diep adem 'sorry aegi.. ' ik deed mn best om te kalmeren maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan.

Gidae:

de verpleegster keek Marlon aan'Ja iedereen vond het goed gaan en zoiets hadden we ook nooit verwacht. Gidae knapte gewoon echt om met jouw en die baby er bij. hij straalde gewoon helemaal. Dit kon iets simpels zijn zoals een virus of dat hij ergens tegen aangelopen is. Zo iets. marlon?' de vrouw keek nu goed naar marlon en haar buik, 'Gaat het wel?'

Marlon:

ik wist echt niet wat ik moest doen... ik kan niet zonder gidae.. you better not die of some stupid flu virus dat kon hij niet maken.. dont you dare leave me here.. you have to meet aegi.. she has to meet you too... gidae pls de steken in mn buik werden alleen maar erger. ik schudde mn hoofd toen de verpleegster vroeg of het wel ging. 'nee... ze schopt als een gek. ' antwoordde ik. 'aegi... dit maakt me niet kalmer als dat de bedoeling is...' ik bleef wrijven hopen dat ze rustiger werd..

Gidae:

'wat voor schoppende gevoelens??' vroeg ze en stond op om marlon beet te houden. 'waar doet het.. nee malron dit is niet schoppen' Ze pakte haar kastje en sijnde voor hulp naar een dokter.. 'Dit zijn weeen' Met dat begeleide de verpleester marlon naar een kamer waar de dokter aangesnelt kwam en gaf marlon kalmerede middelen

Marlon:

ik keek dr met grote bange ogen aan. 'wat! hoe... waarom! ben pas op de helft!' zei ik bang. ik was nog maar 5 maanden zwanger! ik kon niet nu al weeen hebben... ik werd naar een kamer begeleid en er kwam een dokter aangesneld die me kalmerende middelen gaf. ik begon te huilen. ik had het moeten weten! het ging de afgelopen tijd te goed... er moest iets slechts komen... aegi... its to soon ik voelde de medicatie inkikken. mn ademhaling werd weer wat langzamer.. maar ik voelde me nog steeds erg bang

Gidae:

De verpleegster en dokter praatte met elkaar en keken daarna naar marlon. Ze zuchte even en knikte, 'Marlon vind je het goed als we je voor een kleine tijd laten slaen zodat je tot rust kan komen. de stress en paniek die nu in je zit is niet goed voor je zelfs en je baby?'

Marlon:

ze dokter en verpleegster begonnen wat tegen elkaar te praten en overleggen.. ik kreeg niks mee.. ik was te bang.. pas toen ze me direct aansprak focuste ik me weer. ze stelde voor me een kleine tijd te laten slapen zodat ik tot rust kon komen want dit was niet geod voor mij of voor de baby. 'i dont care, just.. just save her' zei ik. het maakte me niet uit ... had alles voor haar over.

Gidae:

De verpleegster knikte. 'Ga maar liggen' zei ze zacht en begeleide marlon naar het bed toe ne legde haar neer. 'We redden je kindje en ook jouw' Met dat bracht ze een spuitje naar binnen en zorgde er voor dat marlon in een slaap terecht kwam.

Een paar uur ging voorbij. Gidae was ontwaakt en zat nu recht op in een rolstoel naast marlons bed. Het mocht ne kon dus hij wilde het graag.. hij was nog wel langzaam en heel zwak. Naar buiten mocht niet maar naast marlon zitten had wel gemogen. Zolang hij maar aangaf als het niet ging. En dat ging hij ook doen.

Hij keek hoe marlon sliep.. Ze moest nu wel snel wakker worden want Gidae begon zijn buik te voelen en zin hoofd' please wake-up I want to tell you.. that im doing fine'

Marlon:

ik ging in bed liggen en ze kwamen met een spuit aan zetten. great... ik was als de dood voor spuiten. verstand op nul nu.. aegi needs me right now.. binnen no time voelde ik dat het spul werkte en viel ik in slaap.

ik heb geen idee hoelang ik in slaap was geweest. ik voelde me wel erg kut toen ik wakker werd. mn hele lichaam was zwaar en uitgeput. de steken in mn buik waren weg, dus het heeft gewerkt! ik knipperde een paar keer voordat mn zicht weer scherp was en zag iemand naast mn bed zitten. meteen schoten mn ogen open 'gidae! je... je leeft nog!'

Gidae:
ineens bewoog malron dat hand en opende z haar ogen. Gidae ging wat verzitten en keek haar aan.' Ja ik leef nog' glimlachte hij zacht. 'Maar ik moet nu echt terug naar bed.' huiverde hij, De verpleegster kwam aangelopen. 'Heb je der in ieder geval nog wakker gezien'zei ze aardig. 'Jah.' Gidae glimlachte. 'Je zag er vredig uit toen je sliep.' zei hij nog maar werd al weg gereden.

Gidae moest dagen in het ziekenhuis blijven. Vele controlens en bepaalde dagen mocht er niemand bij Gidea in de buurt komen. Hij moest sterker worde nvoor hij weer naar uiten mocht en dat duurde lang. '*sorry dat ik niet bij je zwangerschaps joga kan zijn xD* stuurde Gidae terwijl hij in het ziekenhuis bed lag te hoesten

Marlon:

Ik wou hem een lichte stomp verkopen omdat ie me zo heeft laten schrikken maar dat deed ik niet. Hij zag er uit alsof hij elk moment alsnog dood kon neer vallen. 'Dont ever scare us like that again' zei ik zacht tegen hem. Op dat.moment kwam er een verpleegkundige voor gidae aan die hem terug naar zn kamer bracht, en 1.voor mij. Ze vertelde me dat ze wou dat ik onder extra controle kwam door het acevietje van net. Ik ging er niet tegenin. Ik accepteerde het met open armen zelfs. Ik ging dr niks laten overkomen.

Gidae moest nog paar dagen blijven en stond ook onder heftoge controle. Sommige dagen mocht ik niet eens op bezoek komen. Vandaag was 1 zo'n dag. Ik besloot maar wat te gaan winkelen. Ik had een leuk rompertje gezien die ik nu echt ging kopen. Ik wou gidae verassen. Ik opende zn berichtje op de telefoon *ja vind het ook heel jammer dat ik er niet bij benxD* stuurde ik terug. Alsof ik daar heen zou gaan.

Gidae:

*ja toch.. en daarna die training over luiers... Baal er echt erg van had heel graag mee gegaan! :'),* Gidae lachte ne hoest daarna hard. zijn mobiel gleed uit zijn hande van het bed af naa de grond toe. Meteen kreunde hij zacht.. Hoe kon hij nu nog contact houden met marlon. hi jstaarde langs de rand van het bed naar zjin mobiel. hij kon niet uit bed want hij zat aan allemaal kabels.. 'Wilde net vertellen hoe het hier ging!'jammerde hij. hij lied zich terug in bed vallen en kwam heel de dag niet meer aan zijn mobiel. hoe grag hij het ook wilde.

Pas de volgende ochtend toen marlon weer zou mogen komen probeerde hij bij zijn mobiel te komen. Hij hing zowat aan de snoeren in zijn lichaam

Luhan; ( OEH DIDNT SEE THAT ONE COMMING HEA!)

het was moeilijk te geloven dat lennie en ik al meer dan een jaar bij elkaar waren... het was nog moeilijker te geloven dat ik er nog helemaal niks voor gedaan had! wat voor een vriend ben ik! maar het scheelt wel, ik had vandaag gepland.. en ze had niks door! we deden gewoon wat we normaal ook deden.. behalve dat vanavond fancy dinner en als afsluiter, ik had v.i.p kaarten voor de voor premiere van mazerunner the kill order. we waren wat aan het window shoppen af en toe wees ik naar een paspop waarvan ik dacht dat het lennie echt goed zou staan. 'jaar is snel gegaan vind je ook niet' zei ik tegen dr.

Marlon:

* oh jah want al die jaren in een kinderopvang en op je neefjes en nichtjes passen tellen natuurlijk niet mee als ervaring... wacht maar, je krijgt nog wel first hand experience* stuurde ik terug en moest zachtjes lachen.. zelfs als hij op zn sterfbed ligt is het nog een grappenmaker... ik had waarvoor ik kwam en was een beetje langs de etalages aan het lopen. zag zoveel leuke kleren... maar ik paste nergens meer in... ik zag echt de meest mooie jurk ooit. en keek toen naar mn buik en zuchtte.. 'je verpest mama dr lichaam en liefde voor shoppen aegi'

Lennie:
Ik lachte zacht toen luhan opmerkte dat het jaar snel gegaan was.' Nogal' zei ik terwijl ik mijn vingers in de zijne wikkelde. 'En dat terwijl er zo veel tijd in school gaat.. die fotoshoot jullie en exo! gewoon bijna te weinig tijd!' Ik leunde wat meer tegen luhan aan nen keek een etelage in waar luhan net naar gewezen had. 'oh die is schattig! kom we gaan die jurk passen!' riep ik ineens uit toen Luhan weer naar iets wees. Het was een zachttig zwart wit jurkje

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]

We liepen langs imenad naar binnen.. En het drong pas door wie het was toen ik binnen wasn. ik stond meteen stil pakte luhan beet en keek hem aan. 'dat was marlon!' zei ik terwijl ik terug naar buiten keek.' We hebben nog steeds niks voor der gedaan! en ze is toch echt duidelijk de gene die zwanger is kijk naar haa kleding stijl' zei ik terwijl ik me tegen luhan aan lied zakken